Ο Ραζβάν Λουτσέσκου υπήρξε πάντοτε υπερμαχός της σταθερότητας στη θέση του τερματοφύλακα. Η φιλοσοφία του ήταν σαφής: ένας βασικός γκολκίπερ, μια σταθερή γραμμή άμυνας, ένα πρόσωπο κάτω από τα δοκάρια που να εμπνέει συνέπεια και ρυθμό. Ωστόσο, η φετινή σεζόν τον υποχρεώνει να επαναπροσδιορίσει μια από τις πλέον σταθερές του αρχές  και ο λόγος έχει όνομα και επίθετο: Αντώνης Τσιφτσής.

Ο νεαρός τερματοφύλακας δεν κερδίζει απλώς λεπτά συμμετοχής, αλλά τον ίδιο τον προπονητή του. Η παρουσία του, το θάρρος του στο παιχνίδι με τη μπάλα, οι επεμβάσεις του σε κομβικές στιγμές και κυρίως η σταθερότητά του, έχουν αλλάξει τη συζήτηση μέσα στον ΠΑΟΚ. Τόσο, που ακόμη και ο Λουτσέσκου αναγκάζεται πλέον να δει διαφορετικά τη διαχείριση της θέσης.

Το γεγονός ότι στον αγώνα της Λεωφόρου έπαιξε ο Τσιφτσής εξαιτίας του ρυθμού που έχει χτίσει, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της προσωπικής του προόδου. Ένας προπονητής που δεν… κουνιόταν από τη λογική του «ενός και μοναδικού», στη βάση της φετινής εικόνας του τερματοφύλακά του, κάνει δεύτερες σκέψεις. Και αυτό αποτελεί μια τεράστια δικαίωση για τον ίδιο τον Τσιφτσή.

Από εδώ και πέρα, όλα δείχνουν πως ο Λουτσέσκου θα κατανείμει τη θέση ανά διοργάνωση. Ένα μοντέλο που μέχρι πρότινος φάνταζε αδύνατο για τον Ρουμάνο τεχνικό, τώρα μοιάζει σχεδόν αναγκαστικό  και κυρίως δίκαιο.

Η κουβέντα αλλάζει, η ιεραρχία γίνεται πιο ευέλικτη και ο ΠΑΟΚ κερδίζει από τον υγιή ανταγωνισμό. Κερδισμένος, όμως, πάνω απ’ όλους, ο Αντώνης Τσιφτσής, που με την απόδοσή του… «ανάγκασε» τον προπονητή του να αναθεωρήσει.