O πρώην τεχνικός του ΠΑΟΚ, Φώτης Τακιανός παραχώρησε συνέντευξη στο sportal.gr τονίζοντας πως το επεισόδιο της παραμονής της Πρωτοχρονιάς που άλλαξε τα πάντα με πρωταγωνιστή τον Κένταλ Σμιθ, τη διαχείριση που έγινε, αλλά και την επόμενη ημέρα.

Διαβάστε το απόσπασμα από την συνέντευξη sportal.gr:

«Είναι το σημείο που δεν μας άφησε να δείξουμε την πραγματική εικόνα της ομάδας μας. Είναι ένα κομβικό σημείο το περιστατικό με τον Κένταλ Σμιθ, γιατί μετά από το ξεκίνημα της περιόδου, είχαμε μια διαδικασία αλλαγής ενός παίκτη, του Φλάτεν και μιας υποχρεωτικής προσθήκης του Άλστον, στην θέση του ΜακΝις όταν ο ΜακΝις τραυματίστηκε και η διάγνωση ήταν για απουσία τουλάχιστον δυο μηνών από τα γήπεδα. Εκείνη τη στιγμή με τις δυο προσθήκες η ομάδα ήταν σα να ξαναέχτιζε και υπό την πίεση των επίσημων παιχνιδιών το αγωνιστικό της προφίλ. Γιατί ήρθανε παίκτες με διαφορετικά στοιχεία που έπρεπε να τα εντάξουμε.

Όταν λοιπόν συμβαίνει το ατυχές περιστατικό με τον Κένταλ Σμιθ γίνεται σε μια χρονική στιγμή που δεν υπάρχει χρόνος αντίδρασης. Στις 31 Δεκεμβρίου γίνεται το γεγονός και στις 2 Ιανουαρίου είναι το πρώτο παιχνίδι εναντίον της Τόφας, που καταφέραμε μέσα από την πορεία μας να κερδίσουμε το πλεονέκτημα της έδρας και ήταν κάτι πολύ σημαντικό για τον ΠΑΟΚ. Και για το ότι κατάφερε αυτό, αλλά και για τις πιθανότητες πρόκρισης στις 16 καλύτερες ομάδες του Basketball Champions League.

Δυστυχώς το γεγονός μας αποσυντόνισε όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και πνευματικά. Χάσαμε την ισορροπία μας. Την ισορροπία που μας έδινε ο συγκεκριμένος παίκτης σε δυο θέσεις. Χάσαμε έναν παίκτη ο οποίος βρήκε τον ρόλο του και απέδιδε σε υψηλό ποσοστό μέσα στο παιχνίδι και ειδικά στην περιφερειακή γραμμή λειτουργούσε μέσα από μια διαδικασία υψηλής αποδοτικότητας.

Το σπουδαιότερο ήταν ότι επηρεάστηκε η ομάδα όσον αφορά την αυτοπεποίθηση της και την ψυχολογία της. Ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι δυο πράγματα που στα ομαδικά αθλήματα παίζουν σπουδαίο ρόλο, που σημαίνει ότι αποσυντονιστήκαμε. Για τις επόμενες ημέρες ήταν το κυρίαρχο θέμα συζήτησης αλλά ήταν και πάρα πολύ δύσκολο η ομάδα να ξαναμπεί σε μια διαδικασία να βρει τον αγωνιστικό της ρυθμό.

Όταν μιλάμε μέχρι σήμερα στα μέσα Φεβρουαρίου, η εικόνα της ομάδας, η διαδικασία του να βρούμε λύσεις με προσθήκες παικτών έγκειται στο συγκεκριμένο γεγονός και έπαιξε πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στο ότι η ομάδα βρήκε από τον αγωνιστικό της ρυθμό».

«Θα έπρεπε να ληφθούν μέτρα πρόληψης για να αποφευχθεί ότι συνέβη»

– Θεωρείται ότι θα μπορούσε να είχε αποτραπεί ένα τέτοιο συμβάν με κάποια άλλη διαχείριση από την ομάδα και να μην φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο της εντός εισαγωγικών διάλυσης προσωρινά του συλλόγου και της αναταραχής που προκλήθηκε έχοντας μπροστά σας πολύ σημαντικά ευρωπαϊκά παιχνίδια και στόχους;

«Πρώτα πρέπει να μιλήσουμε για την ατομική ευθύνη. Νομίζω ότι οι παίκτες οι οποίοι έχουν μπροστά τους το μεγάλο στόχο της πρόκρισης στις 16 καλύτερες ομάδες του Basketball Champions League θα πρέπει οι ίδιοι να φροντίσουν ώστε να προστατεύσουν το σώμα τους, το μυαλό τους και να κάνουν αυτό που πρέπει, ώστε σε δυο ημέρες να εμφανιστούν έτσι όπως πρέπει!

Η προστασία από την ομάδα έγκειται στο ότι θα έπρεπε να ληφθούν μέτρα πρόληψης στη λογική ότι ξέραμε ότι οι παίκτες επειδή ήταν ημέρες Πρωτοχρονιάς είχαν φιλοξενούμενους στο σπίτι. Συγγενείς τους. Το καταλαβαίνουμε όλοι ότι το να έχεις ένα συγγενή αυτές τις ημέρες, σου δημιουργεί ένα παραπάνω άγχος και μια παραπάνω υποχρέωση το να τους φιλοξενείς έτσι όπως πρέπει.

Το μέτρο πρόληψης ίσως θα ήταν να δοθεί μια κατεύθυνση, βέβαια εμπιστευτήκαμε τον επαγγελματισμό των παικτών, νομίζω ότι δεν λειτούργησε έτσι όπως θα έπρεπε η όλη διαδικασία ώστε να υπάρχει μια πρόληψη θα έλεγα προκειμένου να αποφευχθούν αυτά. Κάτι το οποίο συμβαίνει σπάνια. Δυστυχώς, παίζει ρόλο και η τύχη μέσα σε όλο αυτό και αν τα βάλουμε όλα μαζί, ήταν ένα γεγονός, μια στιγμή, μια λάθος απόφαση η οποία μας στοίχισε τόσο πολύ».

– Πόσο ευάλωτοι εν τέλει είναι οι Αθλητικοί Οργανισμοί από την στιγμιαία αδράνεια από μια λάθος συμπεριφορά ενός αθλητή, είναι αυτά ικανά να παρασύρουν μια ομάδα και να την βγάλουν έξω από το στόχο της; Και πως μπορεί αυτό να το αποτρέψεις;

«Είναι με τη λογική ότι υπάρχουν παίκτες με διαφορετική φιλοσοφία, παίδεια θα έλεγα, που η παιδεία παίζει το βασικό ρόλο. Με διαφορετικό τρόπο σκέψης, που πολλές φορές όσο και να προσπαθείς με τη διαδικασία της καθοδήγησης να τους πείσεις πιο είναι το σωστό, εκείνοι αποφασίζουν κυρίως με την διαδικασία του ενστίκτου.

Το πως αποφεύγεται αυτό έχει να κάνει κυρίως με το ότι κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού το καλοκαίρι ψάχνουμε τους παίκτες μέσα από μια διαδικασία όχι μόνο αν μπορούν να είναι έτσι όπως θέλουμε στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά κυρίως αν έχουν τον χαρακτήρα ή το work ethic δηλαδή, το πως δουλεύουν μέσα στο γήπεδο με πιο επίπεδο συγκέντρωσης, με τους στόχους που έχουν και τους οδηγούν να κάνουν τις απαραίτητες θυσίες. Είναι μια διαδικασία η οποία μπορεί να προστατεύσει και να αποφευχθούν κάποια πράγματα στη διάρκεια του καλοκαιριού.

Όταν όμως υπάρχει η ανάγκη της αλλαγής ενός παίκτη κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος και την διάρκεια των αγώνων καταλαβαίνετε ότι είναι πολύ δύσκολο να επιλέξεις μέσα από μια συγκεκριμένη δεξαμενή και να πετύχεις και αυτό. Άρα, λοιπόν όσο και να προσπαθήσεις μερικές φορές είναι αναπόφευκτο να συμβεί κάτι.

Νομίζω ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι το να προσπαθήσεις, να πάρεις τις πληροφορίες, ώστε να χαμηλώσεις το ποσοστό που θα γίνει κάτι. Αυτό έχει να κάνει και με το πως νιώθει ο παίκτης μέσα στη διαδικασία της ομάδας. Κατά πόσο εμπνέει σεβασμό η όλη διαδικασία, το πόσο οργανωμένη είναι και μέσα σε εισαγωγικά κατά πόσο φοβάται ο ίδιος να εκφράσει μέσα από τέτοιες διαδικασίες προσωπικές αντιδράσεις του όπως ήταν αυτή του Κένταλ Σμιθ».

«Επηρεάστηκαν όλοι οι παίκτες απ’ ότι συνέβη»

– Θεωρείται ότι επηρεαστήκανε και οι υπόλοιποι παίικτες της ομάδας απ’ όλη αυτή την ατμόσφαιρα συνολικά ή ήταν θέμα μόνο των ξένων παικτών;

«Αυτό μπορώ να το πω με βεβαιότητα, γιατί μετά από το συμβάν κάλεσα έναν-έναν τους παίκτες στο γραφείο μου για να μπορέσω να αντλήσω πληροφορίες για το πως αντιμετωπίσανε το γεγονός και το πως πρέπει να το διαχειριστούμε. Με βεβαιότητα μπορώ να πω πως επηρεάστηκαν όλοι οι παίκτες! Επηρεάστηκαν κυρίως αρνητικά με τη λογική ότι θεωρήσανε πως έγινε μια κίνηση από έναν συμπαίκτη τους που δεν θα έπρεπε να γίνει και θα μπορούσε να αποφευχθεί στη λογική της σημαντικότητας του επόμενου παιχνιδιού.

Το δεύτερο που επηρέασε πάρα πολύ είτε στα αποδυτήρια, είτε έξω στο γήπεδο ήταν το θέμα συζήτησης. Αντί το θέμα συζήτησης να είναι κυρίως ο αντίπαλος, η Τόφας, το κυρίως θέμα συζήτησης ήταν το τι έγινε, αλλά και το τι θα επακολουθούσε. Υπήρχε ένα ερωτηματικό στο πως θα αντιδράσει ο οργανισμός απέναντι σ’ ένα τέτοιο περιστατικό και ποιές αντιδράσεις ή το ποιές ποινές θα έπαιρναν ως τιμωρία οι συγκεκριμένοι παίκτες για το συγκεκριμένο περιστατικό.

Άρα λοιπόν ήταν ξεκάθαρο ότι κυρίως επηρέασε τη σκέψη και το νοητικό κομμάτι των παιδιών και την ψυχική τους ηρεμία. Πράγματα που είναι απαραίτητα για να μπεις να παίξεις μ’ ένα τόσο δυνατό αντίπαλο όπως ήταν η Τόφας και κυρίως να παίξεις μια σειρά παιχνιδιών μ’ ένα τόσο δυνατό αντίπαλο».

– Άρα κόουτς μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι και ένα μάθημα γενικότερα για τις ομάδες. Μήπως να επιστρέψουμε σε λογικές του παρελθόντος. Θυμάμαι πολλούς προπονητές να καλούν στα τηλέφωνα τους παίκτες μετά από κάποια ώρα για να δουν ότι είναι στο σπίτι και να νιώθουν ασφαλείς. Είναι αυτό μια λύση;

«Επειδή είμαι και εγώ μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία δηλαδή ότι ο προπονητής με τσέκαρε επειδή τους τσέκαρε όλους. Νομίζω ότι τα πράγματα έχουν προχωρήσει πλέον. Ζούμε στο 2024, η επαφή των μελών της ομάδας, του προπονητικού σταφ με τους παίκτες δεν γίνεται μόνο πλέον στο τηλέφωνο ή να τσεκαριστεί ο παίκτης αν είναι στο σπίτι. Νομίζω περισσότερο πρέπει να γίνει μια διαδικασία για το πως θα φτάσει να υπάρχει μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης των παικτών με τον οργανισμό. Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Με τη λογική όπως προείπα διαφορετικοί παίκτες από διαφορετικά μέρη του κόσμου, με διαφορετική παιδεία και νοοτροπία έρχονται και πρέπει αυτοί να συνεργαστούν. Αυτό είναι πολύ δύσκολο. Περισσότερο ίσως θα έπαιζε σημαντικό ρόλο σ’ αυτό η ποινή. Δηλαδή να ξέρει ο παίκτης πως αν παραβεί κάποιους κανόνες οι οποίοι στις περισσότερες ομάδες όπως και στις δικές μας προβλέπονται μέσα από τη λειτουργία του εσωτερικού κανονισμού θα έχει αυτές τις επιπτώσεις.

Σ’ αυτό που διαφωνώ κάθετα είναι στη λογική της διαχείρισης. Δηλαδή πολλές φορές ενώ υπάρχει η πληροφορία και κάποιος έχει παραβεί τους κανόνες στο βωμό της καλής λειτουργίας της ομάδας και για να μην δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα ή για να μην αναστατωθεί η ομάδα το παραβλέπουμε και προχωράμε. Σ’ αυτό είμαι κάθετα αντίθετος, γιατί κανένας δεν είναι πάνω από την ομάδα.

Κανένας δεν είναι πάνω από τη λειτουργία της ομάδας και κανένας παίκτης δεν πρέπει να περνάει την πειθαρχική κόκκινη γραμμή. Και θα πρέπει να ξέρει πως όταν την περάσει θα πρέπει να έχει τις επιπτώσεις που θα είναι άμεσες. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο τιμωρείς κάποιον που έκανε κακό στο σύνολο, αλλά παραδειγματίζεις και τους υπολοίπους. Αυτό νομίζω ότι πρέπει να λειτουργεί σε υψηλό επίπεδο».