Ακολουθήστε μας

Απόψεις

Ο ΠΑΟΚ ενισχύεται με την μεταγραφή Ζαφείρη και το μήνυμα του Σαββίδη

Η μεταγραφή του Ζαφείρη από τον ΠΑΟΚ δεν μπορεί να ιδωθεί απομονωμένα. Ο Ιβάν Σαββίδης, ένας άνθρωπος που συχνά δέχεται κριτική για τη σιωπή και την απόστασή του από τα δημόσια δρώμενα, επέλεξε να επενδύσει σε έναν ποδοσφαιριστή που συνδυάζει παρόν, μέλλον και αναπτυξιακή προοπτική. Δεν πρόκειται για μια «εύκολη λύση» ή μια κίνηση εντυπωσιασμού της τελευταίας στιγμής, αλλά για επιλογή με σχεδιασμό και προφανές βάθος. Αυτή η απόφαση, πέρα από το καθαρά αγωνιστικό σκέλος, σηκώνει πολλές αναγνώσεις.

Σε οικονομικό επίπεδο, η επένδυση στον Ζαφείρη έχει βάρος. Το ποσό που δαπανήθηκε δεν είναι αμελητέο, ειδικά για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου, και αποδεικνύει πως ο Σαββίδης παραμένει διατεθειμένος να βάλει χρήματα όταν το κρίνει σκόπιμο. Επενδύει σε έναν παίκτη που δεν ανήκει στην κατηγορία των «έτοιμων βετεράνων» αλλά αντίθετα σε ένα πρόσωπο με προοπτική, με δυνατότητα μεταπωλητικής αξίας, που μπορεί να φέρει έσοδα στο μέλλον. Η κίνηση αυτή δεν είναι μόνο δαπάνη· είναι και τοποθέτηση, ένα είδος «στοιχήματος» στην ποδοσφαιρική αγορά που δείχνει διάθεση για οικονομικό σχεδιασμό με βάθος χρόνου.

Στο αγωνιστικό σκέλος, η προσθήκη είναι απολύτως στοχευμένη. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η ομάδα του χρειάζεται περισσότερη ποιότητα και δημιουργικότητα στη μεσαία γραμμή. Ο Ζαφείρης δεν έρχεται ως συμπλήρωμα, αλλά ως βασικό εργαλείο για να αλλάξει την ισορροπία του παιχνιδιού, να προσφέρει ενέργεια, καλή κυκλοφορία μπάλας και προσωπικότητα σε ένα κρίσιμο σημείο του γηπέδου. Σε αυτό το πλαίσιο, η μεταγραφή δεν είναι απλώς μια επένδυση στο μέλλον, αλλά και μια ουσιαστική απάντηση στις άμεσες ανάγκες του προπονητή.

Παράλληλα, η κίνηση αυτή λειτουργεί και ως έμμεση απάντηση προς εκείνους που αμφισβήτησαν ότι ο Σαββίδης εξακολουθεί να έχει διάθεση να επενδύει. Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν φωνές που μιλούσαν για «κλείσιμο της στρόφιγγας», για μια στρατηγική αποστασιοποίησης που έβαζε τον ΠΑΟΚ σε δεύτερο ρόλο έναντι των ανταγωνιστών του. Με την αγορά του Ζαφείρη, ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ στέλνει ένα μήνυμα: το χρήμα υπάρχει και μπορεί να διοχετευθεί εκεί όπου υπάρχει λόγος και προοπτική. Δεν είναι επίδειξη πλούτου ούτε άσκοπη σπατάλη. Είναι όμως μια σαφής υπενθύμιση προς την κοινή γνώμη και τον ανταγωνισμό ότι ο ΠΑΟΚ δεν μένει θεατής.

Η επικοινωνιακή διάσταση της υπόθεσης είναι επίσης σημαντική. Ο Σαββίδης σπάνια μιλά δημόσια και σπανίως προαναγγέλλει κινήσεις. Προτιμά να αφήνει τις πράξεις να μιλούν αντί για τα λόγια. Έτσι, η μεταγραφή του Ζαφείρη λειτουργεί σαν αιφνιδιασμός, μια είδηση που σκάει και προκαλεί αίσθηση χωρίς να έχει προηγηθεί εκτενής δημόσια συζήτηση. Πρόκειται για έναν επικοινωνιακό χειρισμό που ενισχύει το προφίλ του ιδιοκτήτη ως ανθρώπου που δεν χρειάζεται διαρκή προβολή για να επιβληθεί.

Τέλος, υπάρχει και ο συμβολισμός. Η επιλογή ενός νέου Έλληνα διεθνή ποδοσφαιριστή έχει τη δική της βαρύτητα. Στέλνει μήνυμα ότι ο ΠΑΟΚ επενδύει όχι μόνο σε ξένες λύσεις, αλλά και στην εγχώρια ποδοσφαιρική παραγωγή, οικοδομώντας έναν κορμό με ελληνικό στοιχείο. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την ταυτότητα του συλλόγου και για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται οι φίλοι της ομάδας το μέλλον της.

Συνολικά, η μεταγραφή του Ζαφείρη είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή αγωνιστική προσθήκη. Είναι οικονομική τοποθέτηση με επιχειρηματική λογική, είναι στρατηγική ενίσχυση σε κρίσιμο σημείο του γηπέδου, είναι μήνυμα προς όσους αμφισβητούν τον Σαββίδη, είναι επικοινωνιακή κίνηση χαμηλών τόνων με υψηλό αντίκτυπο και ταυτόχρονα ένας συμβολισμός για την πορεία που θέλει να χαράξει ο ΠΑΟΚ τα επόμενα χρόνια. Στην πραγματικότητα, είναι μια από εκείνες τις κινήσεις που δεν κρίνονται μόνο από την αξία του ποδοσφαιριστή, αλλά από το τι εκπροσωπούν συνολικά για το κλαμπ και τον ιδιοκτήτη του.

Απόψεις

Σπουδαία νίκη μεν, «φωνάζει» για ενίσχυση δε

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ:

Τα «μπλόκα» των αγροτών είναι γεγονότα της επικαιρότητας που απασχολούν τα δελτία ειδήσεων. Το «μπλόκο» που πήγε να στήσει ο Τάσος Σιδηρόπουλος είναι αυτό που κατάφερε να ξεπεράσει ο Δικέφαλος του Βορρά, ωστόσο η αναμέτρηση στην Βοιωτία ανέδειξε κενά που επιβάλλεται να καλυφθούν αν ο ΠΑΟΚ θέλει να κυνηγήσει μέχρι τέλους τους στόχους του.

 Γράφει ο Παναγιώτης Μαυρόπουλος 

Μια αναμέτρηση με πολλές παγίδες κλήθηκε να δώσει χθες η ομάδα του Λουτσέσκου. Είχε να αντιμετωπίσει μια εκ των εκπλήξεων του πρωταθλήματος, μια εξαιρετική ομάδα όπως είναι ο Λεβαδειακός και δικαίως βρίσκεται αυτή την στιγμή στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα.

Οι «ασπρόμαυροι» βρέθηκαν νωρίς πίσω στο σκορ, σε μια ολιγωρία της άμυνας τους. Ευτύχησαν να ισοφαρίσουν σε ένα κρίσιμο σημείο με τον Οζντόεφ να παίρνει την κεφαλιά, την μπάλα να χτυπάει στον Όζμπολτ και να καταλήγει στα δίχτυα. Οι γηπεδούχοι πήραν ξανά κεφάλι στο σκορ, σε μια εξαιρετική μετάβαση, με τρομερή ταχύτητα. Ο ΠΑΟΚ είχε και πάλι γρήγορη αντίδραση, ξανά με τον Ρώσο χάφ, και πάλι από κόρνερ. Η κόκκινη που παίρνει ο Μεϊτέ λίγα λεπτά αργότερα, είναι καθαρά θέμα κόπωσης. Σερί ενενηντάλεπτα, για ένα ιδιαίτερο κορμί είναι κακή διαχείριση από την πλευρά του Ρουμάνου τεχνικού. Ίσως η αποβολή ήταν ο μοναδικός τρόπος να μην αγωνιστεί την Τετάρτη στον αγώνα Κυπέλλου. Μια κάρτα την οποία δικαίως είδε ο Γάλλος χάφ, ενώ σε κάποιο άλλο γήπεδο, άλλος χάφ, Ελληνικής καταγωγής σε ίδιο μαρκάρισμα, δεν ούτε την κίτρινη.

Με παίχτη λιγότερο και την πλάτη στον τοίχο, η ομάδα συγκεντρώθηκε, με τον Λεβαδειακό να αιφνιδιάζεται που βρέθηκε με την μπάλα στην κατοχή του, καθώς το ατού του είναι η γρήγορη μετάβαση. Ο Γιακουμάκης ότι δεν έκανε λίγο πριν την συμπλήρωση των 90′, το έκανε στις καθυστερήσεις, έπειτα από μια τρελή κούρσα του Τάισον, με τον Τσοκάι να μην προλαβαίνει να του κάνει ούτε φάουλ. Δικαιώθηκε ο Λουτσέσκου, για την επιλογή του να κάνει αλλαγή στην αλλαγή τον Ντεσπότοφ, ελέω της αποβολής. Απόδραση που στέλνει μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, κυρίως σε αυτούς που χθες στο πειθαρχικό τα έκαναν μαντάρα, αλλά κλείνοντας και τα μάτια τους σε καταφανέστατο πέναλτι.

Το έτερο μήνυμα της βραδιάς είναι πως η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση. Η θετική πλευρά είναι πως μετράμε αντίστροφα για την έλευση του Ζαφείρη, ο οποίος θα είναι διαθέσιμος με τον ερχομό του νέου έτους.  Το μεγάλο πρόβλημα είναι στο κέντρο της άμυνας, όπου η μόνη σταθερά λέγεται Γιάννης Μιχαηλίδης. Ο Κεντζιόρα φέτος δεν θυμίζει σε τίποτα τον τίμιο Πολωνό στόπερ που γνωρίζαμε, τον Βολιάκο τον είδαμε ελάχιστα, ενώ ο Λόβρεν σε αυτήν την ηλικία δύσκολα σε συνεχόμενα παιχνίδια υψηλής αντίδρασης να ανταποκριθεί. Στα άκρα ο Μπάμπα είναι μια του ύψους μια του βάθους, ενώ η αλλαγή του έως τώρα δεν έχει δώσει διαπιστευτήρια αξιόπιστης λύσης στο rotation. O Ντεσπότοφ όταν το παιχνίδι πηγαίνει στην δύναμη πολλές φορές δείχνει αδύναμος να συμμετέχει σε αυτό, ενώ το πρόβλημα στα μαρκαρίσματα του είναι γνωστό από όταν αποκτήθηκε.

Κωνσταντέλιας, Ζίφκοβιτς, Τάισον, Μεϊτέ, Οζντόεφ, Γιακουμάκης και Μπάμπα παίζουν σε υψηλούς ρυθμούς συνεχόμενα παιχνίδια και αυτό μόνο σε καλό δεν θα βγει. Επιτακτική ανάγκη η ενίσχυση τον Ιανουάριο, αλλά και η πιο καθαρή ματιά στην διαχείριση του ρόστερ από τον Λουτσέσκου, με το παράδειγμα του Γάλλου να είναι προς αποφυγή.

Τα κοκόρια κάποια στιγμή θα σταματήσουν να «γεννάνε» με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας και η νοοτροπία της ομάδας να βάλλονται από την πνευματική και την σωματική κόπωση.

Περισσότερα

Απόψεις

Πέρασε από το «μπλόκο» της Λιβαδειάς και είδε τον Γιακουμάκη να καρπώνεται τους κόπους του

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ:

Ο ΠΑΟΚ πέρασε από την Λιβαδειά με 3-2 σε ένα από τα πιο σημαντικά διπλά του φετινού πρωταθλήματος ,καθώς δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τον πολύ καλό Λεβαδειακό αλλά και τις ακατανόητες αποφάσεις του διαιτητή.

Ο «Δικέφαλος» ήταν προετοιμασμένος για μάχη μιας και αντιμετώπιζε την ομάδα με την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα από την οποία λίγες μέρες πριν είχε δεχθεί βαριά ήττα που τον κλόνισε.Πάραυτα η ομάδα μπήκε με ορμή και πάθος στον αγωνιστικό χώρο με σκοπό να επιβάλλει το παιχνίδι της. Οι παίκτες του Λουτσέσκου κυκλοφόρησαν τη μπάλα, ανέβασαν τις γραμμές ψηλά με σκοπό την άμεση ανάκτηση κατοχής αλλά οι γηπεδούχοι απέδειξαν πόσο καλά έχουν δουλέψει τις αντεπιθέσεις. Οι παίκτες του Νίκου Παπαδόπουλου προηγήθηκαν δύο φορές, όμως οι «ασπρόμαυροι» με τον συνήθη ύποπτο, Οζντόεφ, ισοφάρισαν με δύο κεφαλιές και μάλιστα από κόρνερ. Είναι το δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ σκοράρει από στατική φάση, γεγονός που δείχνει ότι υπάρχει αξιόλογη βελτίωση στον συγκεκριμένο τομέα.

Ο Γιακουμάκης όμως κατάφερε να κλέψει τη δόξα του Ρώσου χαφ, αφού πέτυχε το νικητήριο γκολ στις καθυστερήσεις και είδε τους κόπους του και τις προσπάθειες του την ώρα του αγώνα να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο Κρητικός φορ ταιριάζει απόλυτα στο πλάνο του προπονητή, μάχεται,τρέχει, πιέζει, σπάει τη μπάλα, κερδίζει φάουλ και σκοράρει κιόλας. Είναι ένας από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές του Λουτσέσκου και δείχνει να έχει εγκλιματιστεί πλήρως.

Θα σταθώ και στις αποφάσεις του κ. Σιδηρόπουλου, εκεί όπου σε ένα ματς με τόσο πάθος και μονομαχίες κανένας παίκτης του Λεβαδειακού δεν «κιτρινίστηκε». Απεναντίας, ο Μεϊτέ δέχεται την κόκκινη κάρτα αβίαστα. Και ναι, εφόσον είναι επικίνδυνο παιχνίδι η συγκεκριμένη φάση, απορώ του Σιώπη πάνω στον Κωνσταντέλια τι ακριβώς ήταν; Επιπλέον, το σουτ του Τάισον και ενώ το σκορ ήταν στο 2-2 κατευθύνεται προς την εστία του Λοντίγκιν, βρίσκει στο χέρι του αμυντικού του Λεβαδειακού και αλλάζει πορεία. Ο διαιτητής δεν κάνει καν χρήση του VAR στη συγκεκριμένη φάση.

Με αυτά και με αυτά ο ΠΑΟΚ παίρνει ίσως την πιο σημαντική νίκη στο πρωτάθλημα μέχρι τώρα, δείχνει πειθαρχία, μέταλλο και αποδεικνύει ότι είναι μια ομάδα μαχητών. Από δω και πέρα με ανεβασμένη την ψυχολογία ετοιμάζεται για τα επόμενα κομβικά παιχνίδια του Δεκεμβρίου που θέλει να παραμείνει σε τροχιά κορυφής, περιμένοντας και την μεταγραφική ενίσχυση που θα τον βοηθήσει ακόμα περισσότερο.

Περισσότερα

Διαβάστε Ακόμη