Απόψεις
Ο Κωνσταντέλιας είναι το θαύμα που μας θυμίζει γιατί αγαπήσαμε το ποδόσφαιρο
Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που κάνουν τη δουλειά τους. Υπάρχουν και εκείνοι που κάνουν τη διαφορά. Και υπάρχουν οι λίγοι, οι εκλεκτοί, που κάνουν κάτι περισσότερο: κάνουν τον κόσμο να χαμογελά. Ο Γιάννης Κωνσταντέλιας ανήκει σ’ αυτή την τελευταία κατηγορία. Δεν είναι απλώς ένας ταλαντούχος παίκτης· είναι μια υπενθύμιση ότι το ποδόσφαιρο, όταν το αγγίζει η φαντασία, μπορεί να γίνει τέχνη.
Στα 21 του, ο άσος του ΠΑΟΚ δεν παίζει απλώς με αυτοπεποίθηση — παίζει με ελευθερία. Κινείται με χάρη, σκέφτεται πιο γρήγορα από τους υπόλοιπους, βλέπει διαδρόμους εκεί που οι άλλοι βλέπουν τοίχους. Είναι ο παίκτης που δεν παίζει μόνο με τα πόδια, αλλά κυρίως με το μυαλό. Ο τρόπος που «διαβάζει» το παιχνίδι θυμίζει ώριμο ποδοσφαιριστή ευρωπαϊκού επιπέδου, κι όμως η φρεσκάδα του τον κάνει πάντα απρόβλεπτο, πάντα δημιουργικό.
Δεν χρειάζεται να σκοράρει για να ξεσηκώσει το γήπεδο. Αρκεί μια προσποίηση, ένα κοντρόλ, μια κάθετη πάσα που «σκίζει» τις άμυνες. Σε κάθε του επαφή με τη μπάλα, οι φίλαθλοι κρατούν την ανάσα τους. Γιατί ξέρουν ότι μπορεί να ακολουθήσει κάτι όμορφο. Κάτι διαφορετικό. Κάτι που δε βλέπεις συχνά πια στα ελληνικά γήπεδα.
Ο Κωνσταντέλιας δεν είναι προϊόν ενός «εργοστασίου ποδοσφαίρου». Δεν μεγάλωσε μέσα σε συστήματα και δομές που σπάνε τη φαντασία. Αντίθετα, κουβαλάει αυτή τη γνήσια, ανεπιτήδευτη χαρά του παιδιού που έπαιζε μπάλα στις αλάνες, προσπαθώντας να ντριμπλάρει κάθε φίλο του, κάθε περαστικό, κάθε σκιά. Αυτή η αθωότητα δεν χάθηκε. Απλώς μεγάλωσε μαζί του.
Κι ίσως εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερό του χάρισμα: το ότι παίζει με καθαρότητα. Δεν παρασύρεται από τη λάμψη, δεν επηρεάζεται από τη φήμη. Μπαίνει στο γήπεδο με τη φυσικότητα του ανθρώπου που αγαπά αυτό που κάνει. Κι αυτό φαίνεται σε κάθε του πάτημα, σε κάθε του βλέμμα προς τη μπάλα.
Σε μια εποχή όπου το ποδόσφαιρο έχει γίνει ψυχρός υπολογισμός, πίεση, στατιστικά και «metrics», ο Κωνσταντέλιας μας επιστρέφει σε μια πιο αγνή εποχή. Μας θυμίζει ότι κάποτε, οι μεγάλες στιγμές γεννιούνταν όχι από τα data, αλλά από τη φαντασία. Από το θάρρος ενός πιτσιρικά να τολμήσει κάτι διαφορετικό. Από το πάθος να κάνει το κοινό να σηκωθεί όρθιο και να φωνάξει «μπράβο» — όχι γιατί μπήκε γκολ, αλλά γιατί είδε κάτι αληθινό.
Και το μέλλον του; Ανήκει σε εκείνον. Ο δρόμος του είναι ανοιχτός, γεμάτος προοπτικές. Οι ξένες ομάδες ήδη τον παρακολουθούν, οι συγκρίσεις με μεγάλους δημιουργούς του παρελθόντος είναι αναπόφευκτες. Μα όσο κι αν έρθουν προτάσεις, όποια φανέλα κι αν φορέσει, ένα πράγμα θα μείνει ίδιο: ο τρόπος που αγγίζει τη μπάλα. Ο τρόπος που παίζει για τη χαρά του παιχνιδιού.
Εμείς, όσοι αγαπάμε το ποδόσφαιρο, είμαστε απλώς τυχεροί που ζούμε στην εποχή του. Που μπορούμε να λέμε ότι τον είδαμε να μεγαλώνει, να εξελίσσεται, να γράφει τη δική του ιστορία από τη Θεσσαλονίκη μέχρι — ποιος ξέρει πού. Γιατί κάθε του εμφάνιση είναι μια μικρή γιορτή, μια ανάσα αισιοδοξίας ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν τελείωσε — απλώς περίμενε κάποιον σαν τον Γιάννη Κωνσταντέλια για να ξαναρχίσει να ονειρεύεται.
Όσο θα υπάρχει εκείνος στο χορτάρι, το ποδόσφαιρο θα έχει ψυχή. Κι εμείς, οι θεατές, θα είμαστε οι πιο τυχεροί μάρτυρες αυτής της μαγείας.
Απόψεις
Σπουδαία νίκη μεν, «φωνάζει» για ενίσχυση δε
Τα «μπλόκα» των αγροτών είναι γεγονότα της επικαιρότητας που απασχολούν τα δελτία ειδήσεων. Το «μπλόκο» που πήγε να στήσει ο Τάσος Σιδηρόπουλος είναι αυτό που κατάφερε να ξεπεράσει ο Δικέφαλος του Βορρά, ωστόσο η αναμέτρηση στην Βοιωτία ανέδειξε κενά που επιβάλλεται να καλυφθούν αν ο ΠΑΟΚ θέλει να κυνηγήσει μέχρι τέλους τους στόχους του.
Γράφει ο Παναγιώτης Μαυρόπουλος
Μια αναμέτρηση με πολλές παγίδες κλήθηκε να δώσει χθες η ομάδα του Λουτσέσκου. Είχε να αντιμετωπίσει μια εκ των εκπλήξεων του πρωταθλήματος, μια εξαιρετική ομάδα όπως είναι ο Λεβαδειακός και δικαίως βρίσκεται αυτή την στιγμή στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα.
Οι «ασπρόμαυροι» βρέθηκαν νωρίς πίσω στο σκορ, σε μια ολιγωρία της άμυνας τους. Ευτύχησαν να ισοφαρίσουν σε ένα κρίσιμο σημείο με τον Οζντόεφ να παίρνει την κεφαλιά, την μπάλα να χτυπάει στον Όζμπολτ και να καταλήγει στα δίχτυα. Οι γηπεδούχοι πήραν ξανά κεφάλι στο σκορ, σε μια εξαιρετική μετάβαση, με τρομερή ταχύτητα. Ο ΠΑΟΚ είχε και πάλι γρήγορη αντίδραση, ξανά με τον Ρώσο χάφ, και πάλι από κόρνερ. Η κόκκινη που παίρνει ο Μεϊτέ λίγα λεπτά αργότερα, είναι καθαρά θέμα κόπωσης. Σερί ενενηντάλεπτα, για ένα ιδιαίτερο κορμί είναι κακή διαχείριση από την πλευρά του Ρουμάνου τεχνικού. Ίσως η αποβολή ήταν ο μοναδικός τρόπος να μην αγωνιστεί την Τετάρτη στον αγώνα Κυπέλλου. Μια κάρτα την οποία δικαίως είδε ο Γάλλος χάφ, ενώ σε κάποιο άλλο γήπεδο, άλλος χάφ, Ελληνικής καταγωγής σε ίδιο μαρκάρισμα, δεν ούτε την κίτρινη.
Με παίχτη λιγότερο και την πλάτη στον τοίχο, η ομάδα συγκεντρώθηκε, με τον Λεβαδειακό να αιφνιδιάζεται που βρέθηκε με την μπάλα στην κατοχή του, καθώς το ατού του είναι η γρήγορη μετάβαση. Ο Γιακουμάκης ότι δεν έκανε λίγο πριν την συμπλήρωση των 90′, το έκανε στις καθυστερήσεις, έπειτα από μια τρελή κούρσα του Τάισον, με τον Τσοκάι να μην προλαβαίνει να του κάνει ούτε φάουλ. Δικαιώθηκε ο Λουτσέσκου, για την επιλογή του να κάνει αλλαγή στην αλλαγή τον Ντεσπότοφ, ελέω της αποβολής. Απόδραση που στέλνει μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, κυρίως σε αυτούς που χθες στο πειθαρχικό τα έκαναν μαντάρα, αλλά κλείνοντας και τα μάτια τους σε καταφανέστατο πέναλτι.
Το έτερο μήνυμα της βραδιάς είναι πως η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση. Η θετική πλευρά είναι πως μετράμε αντίστροφα για την έλευση του Ζαφείρη, ο οποίος θα είναι διαθέσιμος με τον ερχομό του νέου έτους. Το μεγάλο πρόβλημα είναι στο κέντρο της άμυνας, όπου η μόνη σταθερά λέγεται Γιάννης Μιχαηλίδης. Ο Κεντζιόρα φέτος δεν θυμίζει σε τίποτα τον τίμιο Πολωνό στόπερ που γνωρίζαμε, τον Βολιάκο τον είδαμε ελάχιστα, ενώ ο Λόβρεν σε αυτήν την ηλικία δύσκολα σε συνεχόμενα παιχνίδια υψηλής αντίδρασης να ανταποκριθεί. Στα άκρα ο Μπάμπα είναι μια του ύψους μια του βάθους, ενώ η αλλαγή του έως τώρα δεν έχει δώσει διαπιστευτήρια αξιόπιστης λύσης στο rotation. O Ντεσπότοφ όταν το παιχνίδι πηγαίνει στην δύναμη πολλές φορές δείχνει αδύναμος να συμμετέχει σε αυτό, ενώ το πρόβλημα στα μαρκαρίσματα του είναι γνωστό από όταν αποκτήθηκε.
Κωνσταντέλιας, Ζίφκοβιτς, Τάισον, Μεϊτέ, Οζντόεφ, Γιακουμάκης και Μπάμπα παίζουν σε υψηλούς ρυθμούς συνεχόμενα παιχνίδια και αυτό μόνο σε καλό δεν θα βγει. Επιτακτική ανάγκη η ενίσχυση τον Ιανουάριο, αλλά και η πιο καθαρή ματιά στην διαχείριση του ρόστερ από τον Λουτσέσκου, με το παράδειγμα του Γάλλου να είναι προς αποφυγή.
Τα κοκόρια κάποια στιγμή θα σταματήσουν να «γεννάνε» με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας και η νοοτροπία της ομάδας να βάλλονται από την πνευματική και την σωματική κόπωση.
Απόψεις
Πέρασε από το «μπλόκο» της Λιβαδειάς και είδε τον Γιακουμάκη να καρπώνεται τους κόπους του
Ο ΠΑΟΚ πέρασε από την Λιβαδειά με 3-2 σε ένα από τα πιο σημαντικά διπλά του φετινού πρωταθλήματος ,καθώς δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τον πολύ καλό Λεβαδειακό αλλά και τις ακατανόητες αποφάσεις του διαιτητή.
Ο «Δικέφαλος» ήταν προετοιμασμένος για μάχη μιας και αντιμετώπιζε την ομάδα με την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα από την οποία λίγες μέρες πριν είχε δεχθεί βαριά ήττα που τον κλόνισε.Πάραυτα η ομάδα μπήκε με ορμή και πάθος στον αγωνιστικό χώρο με σκοπό να επιβάλλει το παιχνίδι της. Οι παίκτες του Λουτσέσκου κυκλοφόρησαν τη μπάλα, ανέβασαν τις γραμμές ψηλά με σκοπό την άμεση ανάκτηση κατοχής αλλά οι γηπεδούχοι απέδειξαν πόσο καλά έχουν δουλέψει τις αντεπιθέσεις. Οι παίκτες του Νίκου Παπαδόπουλου προηγήθηκαν δύο φορές, όμως οι «ασπρόμαυροι» με τον συνήθη ύποπτο, Οζντόεφ, ισοφάρισαν με δύο κεφαλιές και μάλιστα από κόρνερ. Είναι το δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ σκοράρει από στατική φάση, γεγονός που δείχνει ότι υπάρχει αξιόλογη βελτίωση στον συγκεκριμένο τομέα.
Ο Γιακουμάκης όμως κατάφερε να κλέψει τη δόξα του Ρώσου χαφ, αφού πέτυχε το νικητήριο γκολ στις καθυστερήσεις και είδε τους κόπους του και τις προσπάθειες του την ώρα του αγώνα να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο Κρητικός φορ ταιριάζει απόλυτα στο πλάνο του προπονητή, μάχεται,τρέχει, πιέζει, σπάει τη μπάλα, κερδίζει φάουλ και σκοράρει κιόλας. Είναι ένας από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές του Λουτσέσκου και δείχνει να έχει εγκλιματιστεί πλήρως.
Θα σταθώ και στις αποφάσεις του κ. Σιδηρόπουλου, εκεί όπου σε ένα ματς με τόσο πάθος και μονομαχίες κανένας παίκτης του Λεβαδειακού δεν «κιτρινίστηκε». Απεναντίας, ο Μεϊτέ δέχεται την κόκκινη κάρτα αβίαστα. Και ναι, εφόσον είναι επικίνδυνο παιχνίδι η συγκεκριμένη φάση, απορώ του Σιώπη πάνω στον Κωνσταντέλια τι ακριβώς ήταν; Επιπλέον, το σουτ του Τάισον και ενώ το σκορ ήταν στο 2-2 κατευθύνεται προς την εστία του Λοντίγκιν, βρίσκει στο χέρι του αμυντικού του Λεβαδειακού και αλλάζει πορεία. Ο διαιτητής δεν κάνει καν χρήση του VAR στη συγκεκριμένη φάση.
Με αυτά και με αυτά ο ΠΑΟΚ παίρνει ίσως την πιο σημαντική νίκη στο πρωτάθλημα μέχρι τώρα, δείχνει πειθαρχία, μέταλλο και αποδεικνύει ότι είναι μια ομάδα μαχητών. Από δω και πέρα με ανεβασμένη την ψυχολογία ετοιμάζεται για τα επόμενα κομβικά παιχνίδια του Δεκεμβρίου που θέλει να παραμείνει σε τροχιά κορυφής, περιμένοντας και την μεταγραφική ενίσχυση που θα τον βοηθήσει ακόμα περισσότερο.
-
Απόψεις28-11-2025, 12:41Ο ΠΑΟΚ μετέτρεψε το ματς της Βουλγαρίας σε «τελικό»
-
Απόψεις25-11-2025, 11:32Ο λύκος κι αν εγέρασε…
-
PAOKDAY FOOTBALL ANALYSIS02-12-2025, 13:48Ανάλυση Γιακουμάκη: Ο φορ που κυριάρχησε στην περιοχή πριν καν σκοράρει
-
Απόψεις28-11-2025, 12:36Η “Χ”άμενη ευκαιρία και ο κόμβος της Λειβαδειάς
-
ΜΠΑΣΚΕΤ27-11-2025, 18:40Πρόταση του Μυστακίδη στον Χατζόπουλου για το νέο ΔΣ της ΚΑΕ ΠΑΟΚ
-
PAOKDAY TV01-12-2025, 16:16Παπαντωνίου: “Θα σταθώ στο απίστευτο σπριντ του Τάισον, βγήκαν οι αλλαγές του Λουτσέσκου” (vid)
-
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ25-11-2025, 15:11Νέα Τούμπα: Δεν υπάρχει κίνδυνος ανάκλησης της παραχώρησης της έκτασης από το ΤΕΘΑΑ
-
ΜΠΑΣΚΕΤ27-11-2025, 12:38Στα χέρια του Αριστοτέλη Μυστακίδη η ΚΑΕ ΠΑΟΚ
