Ακολουθήστε μας

Απόψεις

Η Τούμπα λύγισε στο ποδοσφαιρικό “αντίο” του αρχηγού της

Ήταν μια νύχτα που τα λόγια δεν φτάνουν για να περιγράψουν όσα ένιωσαν εκείνοι που βρέθηκαν στην Τούμπα. Για τον Αντρέ Βιεϊρίνια, η τελευταία του αναμέτρηση με την ασπρόμαυρη φανέλα υπήρξε το αποκορύφωμα μιας καριέρας γεμάτης θυσίες, συναισθηματικές κορυφώσεις και αμέτρητους τίτλους. Ένα τελευταίο «αντίο» που τον ανέδειξε, για άλλη μια φορά, σε σύμβολο του ΠΑΟΚ, με τη γεμάτη Τούμπα να σείεται από το χειροκρότημα και τις συγκινητικές στιγμές να διαδέχονται η μία την άλλη.

Ο Αντρέ δεν ήταν απλώς ποδοσφαιριστής για τον ΠΑΟΚ. Ήταν η ψυχή της ομάδας. Ήρθε στην Τούμπα ως παιδί, γεμάτος όνειρα και φιλοδοξίες, και αποχώρησε ως άντρας, ηγέτης και πρότυπο για κάθε ποδοσφαιριστή που πέρασε από τον σύλλογο. Κάθε του βήμα στην ομάδα ήταν και μια ιστορία θυσίας. Έδωσε τα πάντα για τη φανέλα του Δικεφάλου, υπερνικώντας τραυματισμούς, δυσκολίες, αλλά και προσωπικές στιγμές που έβαλαν την ψυχή του σε δοκιμασία. Παρόλα αυτά, εκείνος δεν τα παράτησε ποτέ.

Η βραδιά της απόσυρσής του δεν ήταν μια απλή αποχαιρετιστήρια εκδήλωση. Ήταν ένα μεγάλο φινάλε που «ένωσε» την Τούμπα με τον Βιεϊρίνια σε μια στιγμή μοναδικής συναισθηματικής έντασης. Οι 30.000 φίλαθλοι που βρέθηκαν εκεί, του έδειξαν πως η αξία του ξεπερνά την ποδοσφαιρική του καριέρα. Η αποθέωση ήταν καθολική. Ο κόσμος, γεμάτος σεβασμό και ευγνωμοσύνη, τον αποχαιρέτησε με ένα πρωτοφανές κύμα αγάπης, που μόνο οι αληθινοί ηγέτες κερδίζουν. Όπως είπε και ο ίδιος, η Τούμπα ήταν το σπίτι του, και αυτή τη νύχτα η Τούμπα του έδωσε το πιο θερμό αποχαιρετιστήριο χειροκρότημα.

Το γεγονός ότι η βραδιά αυτή ήταν τόσο συγκινητική, φάνηκε από την παρουσία των ανθρώπων που τον ανέδειξαν. Ο Φερνάντο Σάντος, ο άνθρωπος που τον ανακάλυψε και τον έφερε στην Τούμπα, και ο Ραζβάν Λουτσέσκου, ο προπονητής που τον καθοδήγησε και τον βοήθησε να φτάσει στην κορυφή, ήταν εκεί για να αποδώσουν στον Αντρέ τη δική του τιμητική πλακέτα. Μπροστά τους, ένας ολόκληρος κόσμος, και εκείνος, ο ποδοσφαιριστής που πέρασε τα καλύτερα χρόνια της ζωής του με την ασπρόμαυρη φανέλα, ένιωθε πως είχε καταφέρει ό,τι λίγοι στην καριέρα τους: να αφήσει το στίγμα του ανεξίτηλο στην ιστορία του συλλόγου.

Ο Αντρέ μίλησε από καρδιάς. Τις λέξεις του τις έβγαλε με πάθος, ευγνωμοσύνη και απόλυτη αλήθεια. Από το «ήρθα παιδί και έγινα άντρας», μέχρι το «ευχαριστώ για την αγάπη που μου δώσατε» κάθε του φράση βάραινε με την αλήθεια μιας πορείας γεμάτης προσήλωση και θυσίες. Μίλησε για την υπόσχεση που κράτησε, για τη στήριξη που έλαβε από την οικογένεια Σαββίδη και για την εσωτερική δύναμη που του έδινε ο κόσμος του ΠΑΟΚ.

Η στιγμή του αποχαιρετισμού δεν ήταν μόνο του Αντρέ. Ήταν και της οικογένειάς του, που ήταν εκεί, δίπλα του και μοιράστηκε τη συγκίνηση μαζί του. Η αγκαλιά της γυναίκας του και της κόρης του, με τα μάτια τους βουρκωμένα από την υπερβολική συναισθηματική φόρτιση, ήταν το πιο τρυφερό και συγκλονιστικό σημείο της βραδιάς.

Η Τούμπα, αυτή τη νύχτα, αποχαιρέτησε τον αρχηγό της με όλη τη δύναμη της καρδιάς της. Ο Αντρέ Βιεϊρίνια άφησε την τελευταία του σφραγίδα ως ποδοσφαιριστής με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, αλλά το όνομά του θα ζει για πάντα στις καρδιές των φιλάθλων. Και όταν λέμε «Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, αρχηγέ», είναι γιατί αυτό το αντίο δεν είναι απλώς για το ποδόσφαιρο. Είναι για την αφοσίωση, την καρδιά και την ψυχή που έβαλε σε κάθε του παιχνίδι, για τη μεγάλη κληρονομιά που αφήνει στον σύλλογο, και για το πρότυπο που υπήρξε για όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα.

Αντρέ, καλή συνέχεια στη ζωή σου, και σε ευχαριστούμε που μας έκανες να νιώσουμε περηφάνια.

Απόψεις

Σπουδαία νίκη μεν, «φωνάζει» για ενίσχυση δε

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ:

Τα «μπλόκα» των αγροτών είναι γεγονότα της επικαιρότητας που απασχολούν τα δελτία ειδήσεων. Το «μπλόκο» που πήγε να στήσει ο Τάσος Σιδηρόπουλος είναι αυτό που κατάφερε να ξεπεράσει ο Δικέφαλος του Βορρά, ωστόσο η αναμέτρηση στην Βοιωτία ανέδειξε κενά που επιβάλλεται να καλυφθούν αν ο ΠΑΟΚ θέλει να κυνηγήσει μέχρι τέλους τους στόχους του.

 Γράφει ο Παναγιώτης Μαυρόπουλος 

Μια αναμέτρηση με πολλές παγίδες κλήθηκε να δώσει χθες η ομάδα του Λουτσέσκου. Είχε να αντιμετωπίσει μια εκ των εκπλήξεων του πρωταθλήματος, μια εξαιρετική ομάδα όπως είναι ο Λεβαδειακός και δικαίως βρίσκεται αυτή την στιγμή στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα.

Οι «ασπρόμαυροι» βρέθηκαν νωρίς πίσω στο σκορ, σε μια ολιγωρία της άμυνας τους. Ευτύχησαν να ισοφαρίσουν σε ένα κρίσιμο σημείο με τον Οζντόεφ να παίρνει την κεφαλιά, την μπάλα να χτυπάει στον Όζμπολτ και να καταλήγει στα δίχτυα. Οι γηπεδούχοι πήραν ξανά κεφάλι στο σκορ, σε μια εξαιρετική μετάβαση, με τρομερή ταχύτητα. Ο ΠΑΟΚ είχε και πάλι γρήγορη αντίδραση, ξανά με τον Ρώσο χάφ, και πάλι από κόρνερ. Η κόκκινη που παίρνει ο Μεϊτέ λίγα λεπτά αργότερα, είναι καθαρά θέμα κόπωσης. Σερί ενενηντάλεπτα, για ένα ιδιαίτερο κορμί είναι κακή διαχείριση από την πλευρά του Ρουμάνου τεχνικού. Ίσως η αποβολή ήταν ο μοναδικός τρόπος να μην αγωνιστεί την Τετάρτη στον αγώνα Κυπέλλου. Μια κάρτα την οποία δικαίως είδε ο Γάλλος χάφ, ενώ σε κάποιο άλλο γήπεδο, άλλος χάφ, Ελληνικής καταγωγής σε ίδιο μαρκάρισμα, δεν ούτε την κίτρινη.

Με παίχτη λιγότερο και την πλάτη στον τοίχο, η ομάδα συγκεντρώθηκε, με τον Λεβαδειακό να αιφνιδιάζεται που βρέθηκε με την μπάλα στην κατοχή του, καθώς το ατού του είναι η γρήγορη μετάβαση. Ο Γιακουμάκης ότι δεν έκανε λίγο πριν την συμπλήρωση των 90′, το έκανε στις καθυστερήσεις, έπειτα από μια τρελή κούρσα του Τάισον, με τον Τσοκάι να μην προλαβαίνει να του κάνει ούτε φάουλ. Δικαιώθηκε ο Λουτσέσκου, για την επιλογή του να κάνει αλλαγή στην αλλαγή τον Ντεσπότοφ, ελέω της αποβολής. Απόδραση που στέλνει μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, κυρίως σε αυτούς που χθες στο πειθαρχικό τα έκαναν μαντάρα, αλλά κλείνοντας και τα μάτια τους σε καταφανέστατο πέναλτι.

Το έτερο μήνυμα της βραδιάς είναι πως η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση. Η θετική πλευρά είναι πως μετράμε αντίστροφα για την έλευση του Ζαφείρη, ο οποίος θα είναι διαθέσιμος με τον ερχομό του νέου έτους.  Το μεγάλο πρόβλημα είναι στο κέντρο της άμυνας, όπου η μόνη σταθερά λέγεται Γιάννης Μιχαηλίδης. Ο Κεντζιόρα φέτος δεν θυμίζει σε τίποτα τον τίμιο Πολωνό στόπερ που γνωρίζαμε, τον Βολιάκο τον είδαμε ελάχιστα, ενώ ο Λόβρεν σε αυτήν την ηλικία δύσκολα σε συνεχόμενα παιχνίδια υψηλής αντίδρασης να ανταποκριθεί. Στα άκρα ο Μπάμπα είναι μια του ύψους μια του βάθους, ενώ η αλλαγή του έως τώρα δεν έχει δώσει διαπιστευτήρια αξιόπιστης λύσης στο rotation. O Ντεσπότοφ όταν το παιχνίδι πηγαίνει στην δύναμη πολλές φορές δείχνει αδύναμος να συμμετέχει σε αυτό, ενώ το πρόβλημα στα μαρκαρίσματα του είναι γνωστό από όταν αποκτήθηκε.

Κωνσταντέλιας, Ζίφκοβιτς, Τάισον, Μεϊτέ, Οζντόεφ, Γιακουμάκης και Μπάμπα παίζουν σε υψηλούς ρυθμούς συνεχόμενα παιχνίδια και αυτό μόνο σε καλό δεν θα βγει. Επιτακτική ανάγκη η ενίσχυση τον Ιανουάριο, αλλά και η πιο καθαρή ματιά στην διαχείριση του ρόστερ από τον Λουτσέσκου, με το παράδειγμα του Γάλλου να είναι προς αποφυγή.

Τα κοκόρια κάποια στιγμή θα σταματήσουν να «γεννάνε» με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας και η νοοτροπία της ομάδας να βάλλονται από την πνευματική και την σωματική κόπωση.

Περισσότερα

Απόψεις

Πέρασε από το «μπλόκο» της Λιβαδειάς και είδε τον Γιακουμάκη να καρπώνεται τους κόπους του

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ:

Ο ΠΑΟΚ πέρασε από την Λιβαδειά με 3-2 σε ένα από τα πιο σημαντικά διπλά του φετινού πρωταθλήματος ,καθώς δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τον πολύ καλό Λεβαδειακό αλλά και τις ακατανόητες αποφάσεις του διαιτητή.

Ο «Δικέφαλος» ήταν προετοιμασμένος για μάχη μιας και αντιμετώπιζε την ομάδα με την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα από την οποία λίγες μέρες πριν είχε δεχθεί βαριά ήττα που τον κλόνισε.Πάραυτα η ομάδα μπήκε με ορμή και πάθος στον αγωνιστικό χώρο με σκοπό να επιβάλλει το παιχνίδι της. Οι παίκτες του Λουτσέσκου κυκλοφόρησαν τη μπάλα, ανέβασαν τις γραμμές ψηλά με σκοπό την άμεση ανάκτηση κατοχής αλλά οι γηπεδούχοι απέδειξαν πόσο καλά έχουν δουλέψει τις αντεπιθέσεις. Οι παίκτες του Νίκου Παπαδόπουλου προηγήθηκαν δύο φορές, όμως οι «ασπρόμαυροι» με τον συνήθη ύποπτο, Οζντόεφ, ισοφάρισαν με δύο κεφαλιές και μάλιστα από κόρνερ. Είναι το δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ σκοράρει από στατική φάση, γεγονός που δείχνει ότι υπάρχει αξιόλογη βελτίωση στον συγκεκριμένο τομέα.

Ο Γιακουμάκης όμως κατάφερε να κλέψει τη δόξα του Ρώσου χαφ, αφού πέτυχε το νικητήριο γκολ στις καθυστερήσεις και είδε τους κόπους του και τις προσπάθειες του την ώρα του αγώνα να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο Κρητικός φορ ταιριάζει απόλυτα στο πλάνο του προπονητή, μάχεται,τρέχει, πιέζει, σπάει τη μπάλα, κερδίζει φάουλ και σκοράρει κιόλας. Είναι ένας από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές του Λουτσέσκου και δείχνει να έχει εγκλιματιστεί πλήρως.

Θα σταθώ και στις αποφάσεις του κ. Σιδηρόπουλου, εκεί όπου σε ένα ματς με τόσο πάθος και μονομαχίες κανένας παίκτης του Λεβαδειακού δεν «κιτρινίστηκε». Απεναντίας, ο Μεϊτέ δέχεται την κόκκινη κάρτα αβίαστα. Και ναι, εφόσον είναι επικίνδυνο παιχνίδι η συγκεκριμένη φάση, απορώ του Σιώπη πάνω στον Κωνσταντέλια τι ακριβώς ήταν; Επιπλέον, το σουτ του Τάισον και ενώ το σκορ ήταν στο 2-2 κατευθύνεται προς την εστία του Λοντίγκιν, βρίσκει στο χέρι του αμυντικού του Λεβαδειακού και αλλάζει πορεία. Ο διαιτητής δεν κάνει καν χρήση του VAR στη συγκεκριμένη φάση.

Με αυτά και με αυτά ο ΠΑΟΚ παίρνει ίσως την πιο σημαντική νίκη στο πρωτάθλημα μέχρι τώρα, δείχνει πειθαρχία, μέταλλο και αποδεικνύει ότι είναι μια ομάδα μαχητών. Από δω και πέρα με ανεβασμένη την ψυχολογία ετοιμάζεται για τα επόμενα κομβικά παιχνίδια του Δεκεμβρίου που θέλει να παραμείνει σε τροχιά κορυφής, περιμένοντας και την μεταγραφική ενίσχυση που θα τον βοηθήσει ακόμα περισσότερο.

Περισσότερα

Διαβάστε Ακόμη