Όταν το βασικό θέμα της επικαιρότητας αφορά την πιθανή ανανέωση του συμβολαίου του Μπράντον Τόμας, είναι απολύτως λογικό ο φίλος του ΠΑΟΚ να προβληματίζεται. Όχι απαραίτητα για τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή, αλλά για το τι σηματοδοτεί αυτή η συζήτηση σε επίπεδο σχεδιασμού, λίγες ημέρες πριν από την έναρξη της προετοιμασίας.

Το κυρίαρχο ερώτημα δεν είναι αν πρότεινε ο Λουτσέσκου την παραμονή του Μπράντον. Πιθανότατα το έκανε. Το θέμα είναι γιατί αναγκάζεται να το κάνει. Η απάντηση δεν έχει να κάνει μόνο με το ποιος είναι ο παίκτης, αλλά με τη γενικότερη λογική προετοιμασίας της ομάδας.

Ο Ρουμάνος τέχνικός έχει ζήσει και γνωρίζει καλά την περσινή εμπειρία, όταν κρίσιμοι παίκτες ήρθαν αργά και η χημεία άργησε να βρεθεί. Αν ζητά να ξεκινήσει την προετοιμασία με δύο φορ –τον Τσάλοφ και έναν δεύτερο που ήδη γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις– δεν το κάνει από ρομαντισμό, αλλά από ρεαλισμό. Ίσως επειδή περιμένει το “μεγάλο” όνομα που θα αργήσει, ίσως επειδή γνωρίζει πως οι πρώτες εβδομάδες δεν συγχωρούν χαμένους χρόνους, και σίγουρα επειδή δεν θέλει να ξαναζήσει μια χρονιά που το βασικό επιθετικό σχήμα «χτίστηκε» μέσα στη σεζόν.

Παράλληλα, ο Μπράντον, παρά την επιθυμία του να μείνει, ζητά διετές. Και έχει ήδη προτάσεις από Τουρκία με αυτό το πλαίσιο. Δεν είναι εύκολη εξίσωση – και δεν θα έπρεπε να είναι το κύριο θέμα, αν η ομάδα είχε προχωρήσει τις κινήσεις της σε βασικές θέσεις.

Την ίδια ώρα, ο ΠΑΟΚ περιμένει εξελίξεις στα θέματα Τάισον και Μεϊτέ, ενώ μεταγραφικά δουλεύει “κάτω από το ραντάρ”. Το μόνο βέβαιο, προς ώρας, είναι η ανακοίνωση του Κένι. Από εκεί και πέρα, όλα παραμένουν ρευστά. Και ενώ στο ποδόσφαιρο οι καθυστερήσεις δεν είναι πάντα κακό σημάδι, η ουσία είναι ότι στις 20 Ιουνίου το αγωνιστικό σκέλος δείχνει ακόμη… στα χαμηλά.

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου καλείται, για ακόμη μια φορά, να φτιάξει κάτι ουσιαστικό μέσα από περιορισμούς, υπομονή και μικρά βήματα. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ, όμως, έχει ανάγκη από ξεκάθαρα μηνύματα. Όχι μόνο για το ποιοι θα έρθουν – αλλά κυρίως για το πού πάει η ομάδα.