Ακολουθήστε μας

Απόψεις

Από την ανατροπή στην αυτοκαταστροφή – τέσσερα ματς χωρίς νίκη, η κρίση δεν κρύβεται πια

Η ισοπαλία στην Τρίπολη δεν είναι μια «κακή στιγμή». Δεν είναι ούτε απλή απώλεια βαθμών σε μια δύσκολη έδρα. Είναι το τέταρτο συνεχόμενο παιχνίδι χωρίς νίκη και, κυρίως, η επιβεβαίωση πως ο ΠΑΟΚ μπαίνει σε επικίνδυνη τροχιά. Και όταν η ομάδα δείχνει ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί τα ίδια της τα προτερήματα, το πρόβλημα δεν είναι συγκυριακό· είναι βαθύτερο.

Ένας αγώνας που ξεγύμνωσε αλήθειες

Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε λάθος, βρέθηκε πίσω στο σκορ, αλλά αντέδρασε με τρόπο πειστικό. Μέχρι το 1-3 όλοι πίστεψαν πως η ομάδα είχε βρει ξανά τον χαρακτήρα της. Και τότε ήρθε το γνωστό σενάριο: χαλάρωση, έλλειψη συγκέντρωσης, αμυντικά λάθη, απώλεια ελέγχου. Το 3-3 ήταν σχεδόν νομοτελειακό.

Εδώ κρύβεται η ουσία. Ο ΠΑΟΚ δείχνει ότι μπορεί να επιβληθεί, αλλά μόλις πιεστεί, χάνει το μυαλό του. Δεν έχει διάρκεια, δεν έχει την «κακία» που χρειάζεται μια μεγάλη ομάδα για να τελειώνει τα παιχνίδια. Και αυτή η αδυναμία επαναλαμβάνεται.

Το βάρος των τεσσάρων αγώνων

Τέσσερα σερί παιχνίδια χωρίς νίκη δεν είναι απλή στατιστική. Είναι καθρέφτης μιας πραγματικότητας που δεν διορθώνεται με δικαιολογίες. Μια φορά να μην κερδίσεις, το λες ατυχία. Δύο φορές, μιλάς για κακή μέρα. Τέσσερις φορές στη σειρά σημαίνει πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

Αυτό το πρόβλημα δεν είναι η ποιότητα του ρόστερ. Ο ΠΑΟΚ έχει λύσεις μπροστά, παίκτες που μπορούν να σκοράρουν, να δημιουργήσουν. Το ζήτημα είναι αλλού: στην αμυντική συμπεριφορά, στη διαχείριση των αγώνων, στη νοοτροπία. Η ομάδα μοιάζει να μην πιστεύει ότι μπορεί να κρατήσει αυτό που χτίζει μέσα στο γήπεδο. Και αυτό, μακροπρόθεσμα, είναι καταστροφικό.

Ο κόσμος χάνει την πίστη του

Η μεγαλύτερη ζημιά για μια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ δεν είναι να χάσει βαθμούς. Είναι να χάσει την εμπιστοσύνη του κόσμου της. Και αυτή τη στιγμή, αυτό ακριβώς συμβαίνει.

Ο λαός του ΠΑΟΚ δεν ζητάει μόνο νίκες. Ζητάει χαρακτήρα, πάθος, συνέπεια. Ζητάει να βλέπει μια ομάδα που πατάει στο γήπεδο με σιγουριά, που ξέρει τι θέλει, που δεν παραδίνεται στις δυσκολίες. Αντί γι’ αυτό, βλέπει μια ομάδα που από το 1-3 μπορεί να καταρρεύσει και να φύγει με ισοπαλία. Αυτό πληγώνει περισσότερο κι από την ίδια την απώλεια βαθμών.

Η Τούμπα είναι έδρα που «μυρίζει» ανησυχία όταν η ομάδα δεν πείθει. Κι αυτή η ανησυχία μεγαλώνει.

Ο Λουτσέσκου στο επίκεντρο

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου είναι προπονητής που ξέρει από κρίσεις, έχει ξαναβγάλει τον ΠΑΟΚ από δύσκολες καταστάσεις. Αλλά τώρα η μπάλα βρίσκεται στα δικά του πόδια. Πρέπει να πάρει αποφάσεις, να ξυπνήσει τους παίκτες του, να βρει ξανά τη χαμένη ισορροπία.

Δεν αρκεί να μιλάει για «λεπτομέρειες». Οι λεπτομέρειες διορθώνονται. Η εικόνα, όμως, δείχνει κάτι πιο βαρύ: μια ομάδα που επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη, που δεν μαθαίνει, που δεν βελτιώνεται. Αυτό είναι το στοίχημα του προπονητή. Να δείξει πως έχει ακόμη τον έλεγχο, πως μπορεί να γυρίσει το κλίμα.

Ο κίνδυνος να χαθεί η χρονιά από τον Σεπτέμβρη

Το πρωτάθλημα είναι μαραθώνιος, αλλά οι κακές συνήθειες χτίζονται νωρίς. Αν ο ΠΑΟΚ συνεχίσει να «πετάει» βαθμούς με τέτοιον τρόπο, η σεζόν θα μοιάζει χαμένη πριν καλά καλά μπει ο χειμώνας.

Το πιο ανησυχητικό δεν είναι η βαθμολογία αυτή τη στιγμή. Είναι το ότι η ομάδα δείχνει αδύναμη να προστατεύσει τον ίδιο της τον εαυτό. Και όταν αρχίσεις να συμβιβάζεσαι με τις ισοπαλίες, όταν αρχίσεις να λες «έτσι είναι», τότε η πτώση έρχεται πιο γρήγορα απ’ όσο φαντάζεσαι.

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο

Ο ΠΑΟΚ πρέπει να αντιδράσει τώρα. Να βρει σκληράδα, καθαρό μυαλό και σταθερότητα. Να δείξει ότι δεν είναι μια ομάδα που «παλεύει» μόνο, αλλά μια ομάδα που κερδίζει.

Γιατί αλλιώς, τα τέσσερα ματς χωρίς νίκη θα γίνουν πέντε, έξι, επτά. Και τότε δεν θα μιλάμε για μια κρίση, αλλά για μια χαμένη σεζόν. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν αντέχει ξανά τέτοιο σενάριο.

Απόψεις

Σπουδαία νίκη μεν, «φωνάζει» για ενίσχυση δε

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ:

Τα «μπλόκα» των αγροτών είναι γεγονότα της επικαιρότητας που απασχολούν τα δελτία ειδήσεων. Το «μπλόκο» που πήγε να στήσει ο Τάσος Σιδηρόπουλος είναι αυτό που κατάφερε να ξεπεράσει ο Δικέφαλος του Βορρά, ωστόσο η αναμέτρηση στην Βοιωτία ανέδειξε κενά που επιβάλλεται να καλυφθούν αν ο ΠΑΟΚ θέλει να κυνηγήσει μέχρι τέλους τους στόχους του.

 Γράφει ο Παναγιώτης Μαυρόπουλος 

Μια αναμέτρηση με πολλές παγίδες κλήθηκε να δώσει χθες η ομάδα του Λουτσέσκου. Είχε να αντιμετωπίσει μια εκ των εκπλήξεων του πρωταθλήματος, μια εξαιρετική ομάδα όπως είναι ο Λεβαδειακός και δικαίως βρίσκεται αυτή την στιγμή στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα.

Οι «ασπρόμαυροι» βρέθηκαν νωρίς πίσω στο σκορ, σε μια ολιγωρία της άμυνας τους. Ευτύχησαν να ισοφαρίσουν σε ένα κρίσιμο σημείο με τον Οζντόεφ να παίρνει την κεφαλιά, την μπάλα να χτυπάει στον Όζμπολτ και να καταλήγει στα δίχτυα. Οι γηπεδούχοι πήραν ξανά κεφάλι στο σκορ, σε μια εξαιρετική μετάβαση, με τρομερή ταχύτητα. Ο ΠΑΟΚ είχε και πάλι γρήγορη αντίδραση, ξανά με τον Ρώσο χάφ, και πάλι από κόρνερ. Η κόκκινη που παίρνει ο Μεϊτέ λίγα λεπτά αργότερα, είναι καθαρά θέμα κόπωσης. Σερί ενενηντάλεπτα, για ένα ιδιαίτερο κορμί είναι κακή διαχείριση από την πλευρά του Ρουμάνου τεχνικού. Ίσως η αποβολή ήταν ο μοναδικός τρόπος να μην αγωνιστεί την Τετάρτη στον αγώνα Κυπέλλου. Μια κάρτα την οποία δικαίως είδε ο Γάλλος χάφ, ενώ σε κάποιο άλλο γήπεδο, άλλος χάφ, Ελληνικής καταγωγής σε ίδιο μαρκάρισμα, δεν ούτε την κίτρινη.

Με παίχτη λιγότερο και την πλάτη στον τοίχο, η ομάδα συγκεντρώθηκε, με τον Λεβαδειακό να αιφνιδιάζεται που βρέθηκε με την μπάλα στην κατοχή του, καθώς το ατού του είναι η γρήγορη μετάβαση. Ο Γιακουμάκης ότι δεν έκανε λίγο πριν την συμπλήρωση των 90′, το έκανε στις καθυστερήσεις, έπειτα από μια τρελή κούρσα του Τάισον, με τον Τσοκάι να μην προλαβαίνει να του κάνει ούτε φάουλ. Δικαιώθηκε ο Λουτσέσκου, για την επιλογή του να κάνει αλλαγή στην αλλαγή τον Ντεσπότοφ, ελέω της αποβολής. Απόδραση που στέλνει μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, κυρίως σε αυτούς που χθες στο πειθαρχικό τα έκαναν μαντάρα, αλλά κλείνοντας και τα μάτια τους σε καταφανέστατο πέναλτι.

Το έτερο μήνυμα της βραδιάς είναι πως η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση. Η θετική πλευρά είναι πως μετράμε αντίστροφα για την έλευση του Ζαφείρη, ο οποίος θα είναι διαθέσιμος με τον ερχομό του νέου έτους.  Το μεγάλο πρόβλημα είναι στο κέντρο της άμυνας, όπου η μόνη σταθερά λέγεται Γιάννης Μιχαηλίδης. Ο Κεντζιόρα φέτος δεν θυμίζει σε τίποτα τον τίμιο Πολωνό στόπερ που γνωρίζαμε, τον Βολιάκο τον είδαμε ελάχιστα, ενώ ο Λόβρεν σε αυτήν την ηλικία δύσκολα σε συνεχόμενα παιχνίδια υψηλής αντίδρασης να ανταποκριθεί. Στα άκρα ο Μπάμπα είναι μια του ύψους μια του βάθους, ενώ η αλλαγή του έως τώρα δεν έχει δώσει διαπιστευτήρια αξιόπιστης λύσης στο rotation. O Ντεσπότοφ όταν το παιχνίδι πηγαίνει στην δύναμη πολλές φορές δείχνει αδύναμος να συμμετέχει σε αυτό, ενώ το πρόβλημα στα μαρκαρίσματα του είναι γνωστό από όταν αποκτήθηκε.

Κωνσταντέλιας, Ζίφκοβιτς, Τάισον, Μεϊτέ, Οζντόεφ, Γιακουμάκης και Μπάμπα παίζουν σε υψηλούς ρυθμούς συνεχόμενα παιχνίδια και αυτό μόνο σε καλό δεν θα βγει. Επιτακτική ανάγκη η ενίσχυση τον Ιανουάριο, αλλά και η πιο καθαρή ματιά στην διαχείριση του ρόστερ από τον Λουτσέσκου, με το παράδειγμα του Γάλλου να είναι προς αποφυγή.

Τα κοκόρια κάποια στιγμή θα σταματήσουν να «γεννάνε» με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας και η νοοτροπία της ομάδας να βάλλονται από την πνευματική και την σωματική κόπωση.

Περισσότερα

Απόψεις

Πέρασε από το «μπλόκο» της Λιβαδειάς και είδε τον Γιακουμάκη να καρπώνεται τους κόπους του

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ:

Ο ΠΑΟΚ πέρασε από την Λιβαδειά με 3-2 σε ένα από τα πιο σημαντικά διπλά του φετινού πρωταθλήματος ,καθώς δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τον πολύ καλό Λεβαδειακό αλλά και τις ακατανόητες αποφάσεις του διαιτητή.

Ο «Δικέφαλος» ήταν προετοιμασμένος για μάχη μιας και αντιμετώπιζε την ομάδα με την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα από την οποία λίγες μέρες πριν είχε δεχθεί βαριά ήττα που τον κλόνισε.Πάραυτα η ομάδα μπήκε με ορμή και πάθος στον αγωνιστικό χώρο με σκοπό να επιβάλλει το παιχνίδι της. Οι παίκτες του Λουτσέσκου κυκλοφόρησαν τη μπάλα, ανέβασαν τις γραμμές ψηλά με σκοπό την άμεση ανάκτηση κατοχής αλλά οι γηπεδούχοι απέδειξαν πόσο καλά έχουν δουλέψει τις αντεπιθέσεις. Οι παίκτες του Νίκου Παπαδόπουλου προηγήθηκαν δύο φορές, όμως οι «ασπρόμαυροι» με τον συνήθη ύποπτο, Οζντόεφ, ισοφάρισαν με δύο κεφαλιές και μάλιστα από κόρνερ. Είναι το δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ σκοράρει από στατική φάση, γεγονός που δείχνει ότι υπάρχει αξιόλογη βελτίωση στον συγκεκριμένο τομέα.

Ο Γιακουμάκης όμως κατάφερε να κλέψει τη δόξα του Ρώσου χαφ, αφού πέτυχε το νικητήριο γκολ στις καθυστερήσεις και είδε τους κόπους του και τις προσπάθειες του την ώρα του αγώνα να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο Κρητικός φορ ταιριάζει απόλυτα στο πλάνο του προπονητή, μάχεται,τρέχει, πιέζει, σπάει τη μπάλα, κερδίζει φάουλ και σκοράρει κιόλας. Είναι ένας από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές του Λουτσέσκου και δείχνει να έχει εγκλιματιστεί πλήρως.

Θα σταθώ και στις αποφάσεις του κ. Σιδηρόπουλου, εκεί όπου σε ένα ματς με τόσο πάθος και μονομαχίες κανένας παίκτης του Λεβαδειακού δεν «κιτρινίστηκε». Απεναντίας, ο Μεϊτέ δέχεται την κόκκινη κάρτα αβίαστα. Και ναι, εφόσον είναι επικίνδυνο παιχνίδι η συγκεκριμένη φάση, απορώ του Σιώπη πάνω στον Κωνσταντέλια τι ακριβώς ήταν; Επιπλέον, το σουτ του Τάισον και ενώ το σκορ ήταν στο 2-2 κατευθύνεται προς την εστία του Λοντίγκιν, βρίσκει στο χέρι του αμυντικού του Λεβαδειακού και αλλάζει πορεία. Ο διαιτητής δεν κάνει καν χρήση του VAR στη συγκεκριμένη φάση.

Με αυτά και με αυτά ο ΠΑΟΚ παίρνει ίσως την πιο σημαντική νίκη στο πρωτάθλημα μέχρι τώρα, δείχνει πειθαρχία, μέταλλο και αποδεικνύει ότι είναι μια ομάδα μαχητών. Από δω και πέρα με ανεβασμένη την ψυχολογία ετοιμάζεται για τα επόμενα κομβικά παιχνίδια του Δεκεμβρίου που θέλει να παραμείνει σε τροχιά κορυφής, περιμένοντας και την μεταγραφική ενίσχυση που θα τον βοηθήσει ακόμα περισσότερο.

Περισσότερα

Διαβάστε Ακόμη