Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, η παραδοσιακή εικόνα του επιθετικού ως παίκτη που επικεντρώνεται αποκλειστικά στο σκοράρισμα έχει αλλάξει σημαντικά. Η τάση πλέον απαιτεί από τους επιθετικούς να είναι πολυδιάστατοι, συμμετέχοντας τόσο στο επιθετικό όσο και στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού. Αυτή η εξέλιξη αντανακλά τις αυξημένες τακτικές απαιτήσεις των προπονητών, αλλά και την ανάγκη για ισορροπία σε όλες τις γραμμές της ομάδας.
Στο επιθετικό κομμάτι, οι επιθετικοί δεν περιορίζονται μόνο στη δημιουργία και εκτέλεση φάσεων, αλλά συχνά εμπλέκονται στο “χτίσιμο” των επιθέσεων. Οι σύγχρονοι επιθετικοί καλούνται να κατεβαίνουν χαμηλότερα στο γήπεδο, να υποδέχονται την μπάλα και να συμμετέχουν στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Συχνά λειτουργούν ως “συνδετικοί κρίκοι” μεταξύ της μεσαίας γραμμής και της επίθεσης, βοηθώντας την ομάδα να δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες και να διασπάσει τις αντίπαλες άμυνες.
Στο αμυντικό κομμάτι, η πίεση ψηλά στο γήπεδο έχει γίνει βασικό χαρακτηριστικό του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Οι επιθετικοί καλούνται να ασκούν πίεση στους αντίπαλους αμυντικούς, αναγκάζοντάς τους να κάνουν λάθη ή να μην έχουν χρόνο να αναπτύξουν σωστά την ομάδα τους. Αυτή η προσέγγιση γνωστή και ως “pressing” σε ορισμένα στυλ παιχνιδιού, επιτρέπει στην ομάδα να κερδίζει την κατοχή της μπάλας σε επικίνδυνες περιοχές, κοντά στην αντίπαλη εστία. Οι επιθετικοί γίνονται οι πρώτοι αμυντικοί της ομάδας, κάτι που απαιτεί υψηλό επίπεδο φυσικής κατάστασης, αντίληψης του χώρου και τακτικής συνέπειας.
