Ο ΠΑΟΚ δεν άφησε σε κανένα σημείο του αγώνα τον Άρη να πάρει «ανάσες» ή να νιώσει ότι μπορεί να του κόψει τον δρόμο στη μάχη για το πρωτάθλημα. Από τα πρώτα λεπτά υπήρχε η αίσθηση ότι το ματς πήγαινε προς μία και μόνο κατεύθυνση, με ρυθμό, ένταση και αποφασιστικότητα σε απόλυτα ασπρόμαυρα πρότυπα.
Το τελικό 3-1, μέσα σε μια καυτή και κατάμεστη Τούμπα, απλώς σφράγισε αυτό που ήταν εμφανές από την αρχή: ένα ντέρμπι που ήταν ντέρμπι μόνο στα χαρτιά. Και αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, το σκορ θα μπορούσε άνετα να γράψει 6-1, με βάση τις ευκαιρίες που δημιούργησε ο ΠΑΟΚ, με πίεση οργανωμένη, επιθετική και ασφυκτική, ενώ ο Άρης έμοιαζε από νωρίς να «ζαλίζεται» σε κάθε αλλαγή ρυθμού, σε κάθε επιτάχυνση, σε κάθε διεκδίκηση.
Το 1-0 ήρθε σαν φυσιολογική εξέλιξη από εκτέλεση κόρνερ, όταν η μπάλα στρώθηκε στον Τάισον, που με ένα δυνατό βολ πλανέ τίναξε τα δίχτυα. Ο Βραζιλιάνος ήταν παντού, δημιουργούσε, πίεζε και έσερνε ολόκληρη την ομάδα προς τα μπροστά, δείχνοντας την ηγετική του παρουσία στο παιχνίδι. Κόντρα στη ροή του ματς, ο Γιένσεν ισοφάρισε στο 45’, αλλά πριν προλάβουν να το συνειδητοποιήσουν οι παίκτες του Άρη, ο ΠΑΟΚ πάτησε ξανά γκάζι. Στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους, ο Τάισον μπήκε πρώτος στη φάση, προλαβαίνοντας τον Διούδη και κερδίζοντας το πέναλτι, το οποίο εκτέλεσε ψύχραιμα και αποφασιστικά ο Γιακουμάκης για το 2-1. Το γκολ αυτό επιβεβαίωσε την κυριαρχία του ΠΑΟΚ και έδειξε σε όλους ποιος ήταν το αφεντικό στο γήπεδο.
Στο δεύτερο μέρος, ο ΠΑΟΚ επέστρεψε από τα αποδυτήρια με ακόμη μεγαλύτερη ένταση, κυκλοφορία της μπάλας, ευκαιρίες, επιθετικότητα και αυτοπεποίθηση, ενώ ο Άρης έμοιαζε απλώς να τρέχει πίσω από τη μπάλα, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Το 3-1 του Γιακουμάκη ήταν η οριστική σφραγίδα, με υποδειγματική κίνηση στην περιοχή και εκτέλεση όπως μόνο ένας καθαρόαιμος φορ μπορεί να ολοκληρώσει. Ο Κρητικός επιθετικός σημείωσε δύο γκολ, συμμετείχε σε όλο το παιχνίδι και ανέβασε την ομάδα συνολικά, ενώ ο ΠΑΟΚ έχασε κι άλλες ευκαιρίες για ακόμη πιο βαρύ σκορ, με τον Άρη να προσπαθεί απλώς να αποφύγει την καταιγίδα που δεχόταν.
Ο ΠΑΟΚ αποδείχθηκε σε άλλη κλάση, αφήνοντας τον Άρη σε έναν άλλο κόσμο. Απόψε δεν κέρδισε απλώς, αλλά επιβλήθηκε, επιβεβαίωσε και κυριάρχησε, χτίζοντας μια πορεία που δείχνει ότι η ομάδα πάει για μεγάλα πράγματα. Ο Άρης, αντίθετα, μένει να ψάχνει άλλοθι, με ακόμη μια χρονιά να μοιάζει να χάνεται πολύ πριν φτάσει στο τέλος της. Η Τούμπα ήταν το απόλυτο στήριγμα για τον ΠΑΟΚ: έδρα, δύναμη, πίεση, ταυτότητα, με ποδόσφαιρο που δείχνει ομάδα τίτλου. Σε ένα ματς όπου άλλοι θα έβλεπαν άγχος, ο ΠΑΟΚ είδε ευκαιρία για δήλωση και την έκανε δυνατά: Εδώ είναι η Τούμπα. Κι εδώ, το αφεντικό είναι ένα!
Επόμενη στάση το Ράζγκραντ της Βουλγαρίας σε έναν ακόμη τελικό αφού η νίκη θα σημαίνει και πρόκριση…
ΥΓ1: Πόσο δίκιο έχει ο Ραζβάν Λουτσέσκου όταν δηλώνει πως «πρέπει να φτιαχτεί ένα άγαλμα του Τάισον.
ΥΓ2: Ωραίες οι δηλώσεις για… σημαίες στο γήπεδο του αντιπάλου, αλλά πολλές φορές, είναι καλύτερο να μασάς παρά να μιλάς.
