Ακολουθήστε μας

Απόψεις

Απολογισμός και σχόλιο για το νέο πλάνο

Η χρονιά τελείωσε, για εμένα με αρνητικό πρόσημο, όπως θεωρώ και για τους περισσότερους απο εσάς. Η Ευρωπαϊκή πορεία δεν μπορεί απο μόνη της να καταστήσει την χρονιά επιτυχημένη. Προφανώς και είμαστε χαρούμενοι για την πορεία στην Ευρώπη φέτος, προφανώς το να φτάνεις στα προημιτελικά μιας Ευρωπαϊκής διοργάνωσης είναι μεγάλη υπόθεση, αυτό απο μόνο του όμως δεν σημαίνει και επιτυχημένη χρονιά.

Το πρωτάθλημα τελείωσε απο την αρχή του, εκεί ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με στραβοπατήματα και δεχόταν το ένα γκολ πίσω απο το άλλο. Να ξεχάσεις τα 4 γκολ απο τον Βόλο ή τα 3 απο τον Ιωνικό; Την ήττα απο τον Ατρόμητο που τότε ήταν στις τελευταίες θέσεις; Τις ήττες απο τον Άρη; Τους 11 αγώνες χωρίς νίκη στο τέλος; Τους -19 απο τον πρώτο Ολυμπιακό; Άρα πως μπορεί να θεωρηθεί μια χρονιά επιτυχημένη, απλά και μόνο επειδή βρέθηκες στα προημιτελικά του Conference League;

Ο κόσμος του ΠΑΟΚ ανέκαθεν ήθελε τους παίκτες της ομάδας να αγωνίζονται για την ιστορία του συλλόγου, για την φανέλα, για το σήμα, για τον λαό. Όταν είδαν πως αυτό έκαναν σε κάποια σημεία μέσα στην χρονιά καταχειροκροτήθηκαν. Πρώτο παράδειγμα στον αποκλεισμό απο την Μαρσέιγ, 30.000 κόσμος του ΠΑΟΚ, παρά την στεναχώρια του αποκλεισμού, σηκώθηκαν χωρίς να φύγει άνθρωπος απο το γήπεδο και επι 5 λεπτά χειροκροτούσαν και φώναζαν για την ομάδα. Γιατί; Γιατί είδαν τι αγώνα έδωσαν οι παίκτες, κλείνοντας στα καρέ μια ομάδα με 4πλάσιο μπάτζετ και χάνοντας την μια ευκαιρία πίσω απο την άλλη. Δεύτερο παράδειγμα μετά το τέλος του τελικού στο ΟΑΚΑ. Ο διαιτητής σφυρίζει, ο ΠΑΟΚ χάνει το κύπελλο, η χρονιά κρίνεται αποτυχημένη, 22.000 κόσμος όμως χειροκρότησε την ομάδα γιατί είδε την προσπάθεια και το πάθος στο δεύτερο ημίχρονο.

Άρα ο ΠΑΟΚτσης δεν περιμένει μόνο τίτλους, περιμένει πάθος απο τους 11+5 που θα αγωνιστούν με την φανέλα της ομάδας. όταν το βλέπει, ανεξαρτήτος αποτελέσματος θα χειροκροτήσει. Όταν βλέπει όμως αδιαφορία τότε θα ασκήσει κριτική σε παίκτες, προπονητές, διοίκηση κλπ.

Φέτος τα είχαμε όλα. Μια χρονιά τρομερά μεγάλη με πάνω απο 50 παιχνίδια, περισσότερα απο κάθε άλλη ομάδα. Δυο περισσότερα απο ΟΣΦΠ, 18 απο Παναθηναϊκό, 19 απο Άρη, ΑΕΚ. 18 και 19 παιχνίδια περισσότερα σημαίνει παραπάνω απο έναν γύρο πρωταθλήματος. Κατά κάποιον τρόπο είναι λογική η κούραση αλλα και το άδειασμα στο τέλος της χρονιάς. Παίκτες μεγάλοι σε ηλικία όπως Μπίσεσβαρ, Βιεϊρίνια, Κρέσπο, Κούρτιτς τα..”έπαιξαν” και ο Ζίφκοβιτς κάποια στιγμή “κάηκε” καθώς το βάρος έπεσε επάνω του.

Είναι όμως σωστό να συμβαίνει αυτό σε μια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ; ΟΧΙ. Δεν γίνεται μια ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστεί παντού να έχει αυτό το αγωνιστικό πρόσωπο. Ποια είναι η λύση; Ένα ρόστερ με πολλές ισάξιες επιλογές παικτών που θα έρθουν απο τον πάγκο να βοηθήσουν αλλά και να ξεκουράσουν τους βασικούς.

Τρανό παράδειγμα απο το τελευταίο διάστημα είναι ο Στέφαν Σβαμπ, ο οποίος τα έδωσε όλα καθώς ήταν απο τους παίκτες που δεν χρησιμοποιήθηκε όσο οι άλλοι, δεν πήρε αρκετά 90λεπτα. Αυτό απέδωσε καρπούς και ήταν απο τους λίγους που διασώθηκαν στο τέλος της χρονιάς. Σκεφτείτε λοιπόν να υπήρχε σε κάθε θέση ενας “Σβαμπ” και να μπορέσει να αλλάζει το παιχνίδι, ως ξεκούραστος απο τον πάγκο.

Παίκτες λύσεις όπως Τέιλορ, Μουργκ, Ελ Καντουρι, Σίντγκλεϊ δεν πρόκειται μακροπρόθεσμα να βοηθήσουν. Για τους πρώτους δύο δεν ειναι προφανώς κάτι προσωπικό, δεν είπα οτι δεν μπορούν να παίξουν μπάλα, για το ΠΑΟΚ που θέλουμε όμως, όχι δεν κάνουν. Για τον δεύτερο νομίζω ξέρουμε όλοι ποιο είναι το πρόβλημα που δεν τον βοηθάει, ώστε με την σειρά του να βοηθήσει τον ΠΑΟΚ.

Δεύτερο που θεωρώ πως θα πρέπει να διορθωθεί είναι ο Μ.Ο ηλικίας της ομάδας. Δεν γίνεται να θέλεις να κάνεις πρωταθλητισμό, με μεγάλο Μ.Ο. Αυτό ήδη όπως βλέπουμε αρχίζει να αλλάζει. Φιλίπε Σοάρες, Κουλιατά, Νάσμπεργκ είναι σε αυτό το πλάνο και θεωρώ πως και ο τερματοφύλακας που θα αποκτηθεί θα είναι σε νεαρή ηλικία. Ο Μ.Ο πρέπει να πέσει, τα πνευμόνια να αυξηθούν, ώστε να αντέξουν το βάρος 3 διοργανώσεων για την νέα χρονιά και το μέλλον. Το καλύτερο μοντέλο για μια ομάδα είναι να καταφέρει να συνδυάσει νέους παίκτες με πνευμόνια και ταλέντο, τους οποίους θα πλαισιώσουν παίκτες με την εμπειρία του Κούρτις, του Βιεϊρίνια και όποιου άλλου παραμείνει η αποκτηθεί σε κάπως μεγαλύτερη ηλικία.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει όμως ο ΠΑΟΚ να βασιστεί αποκλειστικά και μόνο στους μεγάλους, όπως έγινε και φέτος. Τρανό παράδειγμα οι Λύρατζης και Τσιγγάρας οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν στην αρχή λόγω ανάγκης και έκτοτε δεν έχασαν θέση στην 11αδα, εφόσον ήταν υγιείς. Μετά απο εκεί έρχεται να συμπλήρώσει τα όσα είπα πριν. Ο Τσιγγάρας ήταν η βασική λύση, τα πνευμόνια και η αντοχή και όταν χρειαζόταν η εμπειρία ερχόταν ο Σβαμπ και βοηθούσε. Θα ήταν τρελό να θεωρήσουμε όμως πως ο Σβαμπ θα μπορούσε να παίξει σε όλα τα φετινά παιχνίδια. Ας σκεφτούμε λοιπόν πόσα παραπάνω θα μπορούσαν να προσφέρουν οι Μπίσεσβαρ, Κρέσπο, Βιειρϊνια κ.α έαν υπήρχαν στο ρόστερ άξιοι αντικαταστάτες με τα πνευμόνια. Ας μην θέσω και το γεγονός πόσα θα μπορέσουν να μάθουν οι νέοι απο τους παλιούς και σιγά σιγά να χτίσουν προσωπικότητα.

Ας ελπίσουμε επιτέλους να δούμε ένα ολοκληρωμένο πλάνο ενόψει της νέας χρονιάς, το οποίο θα ακολουθηθεί πιστά και τα επόμενα χρόνια. Εμείς θα έχουμε την ευκαιρία να τα λέμε και κάθε Δευτέρα βράδυ στην διαδικτυακή εκπομπή του PAOKDAY με τους συναδέλφους Στέλιο Παπαντωνίου και Αλέξανδρο Παπαϊωάννου, για απολογισμούς, μεταγραφές, προετοιμασία, Ευρώπη κλπ!

Απόψεις

Σπουδαία νίκη μεν, «φωνάζει» για ενίσχυση δε

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ:

Τα «μπλόκα» των αγροτών είναι γεγονότα της επικαιρότητας που απασχολούν τα δελτία ειδήσεων. Το «μπλόκο» που πήγε να στήσει ο Τάσος Σιδηρόπουλος είναι αυτό που κατάφερε να ξεπεράσει ο Δικέφαλος του Βορρά, ωστόσο η αναμέτρηση στην Βοιωτία ανέδειξε κενά που επιβάλλεται να καλυφθούν αν ο ΠΑΟΚ θέλει να κυνηγήσει μέχρι τέλους τους στόχους του.

 Γράφει ο Παναγιώτης Μαυρόπουλος 

Μια αναμέτρηση με πολλές παγίδες κλήθηκε να δώσει χθες η ομάδα του Λουτσέσκου. Είχε να αντιμετωπίσει μια εκ των εκπλήξεων του πρωταθλήματος, μια εξαιρετική ομάδα όπως είναι ο Λεβαδειακός και δικαίως βρίσκεται αυτή την στιγμή στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα.

Οι «ασπρόμαυροι» βρέθηκαν νωρίς πίσω στο σκορ, σε μια ολιγωρία της άμυνας τους. Ευτύχησαν να ισοφαρίσουν σε ένα κρίσιμο σημείο με τον Οζντόεφ να παίρνει την κεφαλιά, την μπάλα να χτυπάει στον Όζμπολτ και να καταλήγει στα δίχτυα. Οι γηπεδούχοι πήραν ξανά κεφάλι στο σκορ, σε μια εξαιρετική μετάβαση, με τρομερή ταχύτητα. Ο ΠΑΟΚ είχε και πάλι γρήγορη αντίδραση, ξανά με τον Ρώσο χάφ, και πάλι από κόρνερ. Η κόκκινη που παίρνει ο Μεϊτέ λίγα λεπτά αργότερα, είναι καθαρά θέμα κόπωσης. Σερί ενενηντάλεπτα, για ένα ιδιαίτερο κορμί είναι κακή διαχείριση από την πλευρά του Ρουμάνου τεχνικού. Ίσως η αποβολή ήταν ο μοναδικός τρόπος να μην αγωνιστεί την Τετάρτη στον αγώνα Κυπέλλου. Μια κάρτα την οποία δικαίως είδε ο Γάλλος χάφ, ενώ σε κάποιο άλλο γήπεδο, άλλος χάφ, Ελληνικής καταγωγής σε ίδιο μαρκάρισμα, δεν ούτε την κίτρινη.

Με παίχτη λιγότερο και την πλάτη στον τοίχο, η ομάδα συγκεντρώθηκε, με τον Λεβαδειακό να αιφνιδιάζεται που βρέθηκε με την μπάλα στην κατοχή του, καθώς το ατού του είναι η γρήγορη μετάβαση. Ο Γιακουμάκης ότι δεν έκανε λίγο πριν την συμπλήρωση των 90′, το έκανε στις καθυστερήσεις, έπειτα από μια τρελή κούρσα του Τάισον, με τον Τσοκάι να μην προλαβαίνει να του κάνει ούτε φάουλ. Δικαιώθηκε ο Λουτσέσκου, για την επιλογή του να κάνει αλλαγή στην αλλαγή τον Ντεσπότοφ, ελέω της αποβολής. Απόδραση που στέλνει μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, κυρίως σε αυτούς που χθες στο πειθαρχικό τα έκαναν μαντάρα, αλλά κλείνοντας και τα μάτια τους σε καταφανέστατο πέναλτι.

Το έτερο μήνυμα της βραδιάς είναι πως η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση. Η θετική πλευρά είναι πως μετράμε αντίστροφα για την έλευση του Ζαφείρη, ο οποίος θα είναι διαθέσιμος με τον ερχομό του νέου έτους.  Το μεγάλο πρόβλημα είναι στο κέντρο της άμυνας, όπου η μόνη σταθερά λέγεται Γιάννης Μιχαηλίδης. Ο Κεντζιόρα φέτος δεν θυμίζει σε τίποτα τον τίμιο Πολωνό στόπερ που γνωρίζαμε, τον Βολιάκο τον είδαμε ελάχιστα, ενώ ο Λόβρεν σε αυτήν την ηλικία δύσκολα σε συνεχόμενα παιχνίδια υψηλής αντίδρασης να ανταποκριθεί. Στα άκρα ο Μπάμπα είναι μια του ύψους μια του βάθους, ενώ η αλλαγή του έως τώρα δεν έχει δώσει διαπιστευτήρια αξιόπιστης λύσης στο rotation. O Ντεσπότοφ όταν το παιχνίδι πηγαίνει στην δύναμη πολλές φορές δείχνει αδύναμος να συμμετέχει σε αυτό, ενώ το πρόβλημα στα μαρκαρίσματα του είναι γνωστό από όταν αποκτήθηκε.

Κωνσταντέλιας, Ζίφκοβιτς, Τάισον, Μεϊτέ, Οζντόεφ, Γιακουμάκης και Μπάμπα παίζουν σε υψηλούς ρυθμούς συνεχόμενα παιχνίδια και αυτό μόνο σε καλό δεν θα βγει. Επιτακτική ανάγκη η ενίσχυση τον Ιανουάριο, αλλά και η πιο καθαρή ματιά στην διαχείριση του ρόστερ από τον Λουτσέσκου, με το παράδειγμα του Γάλλου να είναι προς αποφυγή.

Τα κοκόρια κάποια στιγμή θα σταματήσουν να «γεννάνε» με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας και η νοοτροπία της ομάδας να βάλλονται από την πνευματική και την σωματική κόπωση.

Περισσότερα

Απόψεις

Πέρασε από το «μπλόκο» της Λιβαδειάς και είδε τον Γιακουμάκη να καρπώνεται τους κόπους του

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ:

Ο ΠΑΟΚ πέρασε από την Λιβαδειά με 3-2 σε ένα από τα πιο σημαντικά διπλά του φετινού πρωταθλήματος ,καθώς δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τον πολύ καλό Λεβαδειακό αλλά και τις ακατανόητες αποφάσεις του διαιτητή.

Ο «Δικέφαλος» ήταν προετοιμασμένος για μάχη μιας και αντιμετώπιζε την ομάδα με την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα από την οποία λίγες μέρες πριν είχε δεχθεί βαριά ήττα που τον κλόνισε.Πάραυτα η ομάδα μπήκε με ορμή και πάθος στον αγωνιστικό χώρο με σκοπό να επιβάλλει το παιχνίδι της. Οι παίκτες του Λουτσέσκου κυκλοφόρησαν τη μπάλα, ανέβασαν τις γραμμές ψηλά με σκοπό την άμεση ανάκτηση κατοχής αλλά οι γηπεδούχοι απέδειξαν πόσο καλά έχουν δουλέψει τις αντεπιθέσεις. Οι παίκτες του Νίκου Παπαδόπουλου προηγήθηκαν δύο φορές, όμως οι «ασπρόμαυροι» με τον συνήθη ύποπτο, Οζντόεφ, ισοφάρισαν με δύο κεφαλιές και μάλιστα από κόρνερ. Είναι το δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ σκοράρει από στατική φάση, γεγονός που δείχνει ότι υπάρχει αξιόλογη βελτίωση στον συγκεκριμένο τομέα.

Ο Γιακουμάκης όμως κατάφερε να κλέψει τη δόξα του Ρώσου χαφ, αφού πέτυχε το νικητήριο γκολ στις καθυστερήσεις και είδε τους κόπους του και τις προσπάθειες του την ώρα του αγώνα να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο Κρητικός φορ ταιριάζει απόλυτα στο πλάνο του προπονητή, μάχεται,τρέχει, πιέζει, σπάει τη μπάλα, κερδίζει φάουλ και σκοράρει κιόλας. Είναι ένας από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές του Λουτσέσκου και δείχνει να έχει εγκλιματιστεί πλήρως.

Θα σταθώ και στις αποφάσεις του κ. Σιδηρόπουλου, εκεί όπου σε ένα ματς με τόσο πάθος και μονομαχίες κανένας παίκτης του Λεβαδειακού δεν «κιτρινίστηκε». Απεναντίας, ο Μεϊτέ δέχεται την κόκκινη κάρτα αβίαστα. Και ναι, εφόσον είναι επικίνδυνο παιχνίδι η συγκεκριμένη φάση, απορώ του Σιώπη πάνω στον Κωνσταντέλια τι ακριβώς ήταν; Επιπλέον, το σουτ του Τάισον και ενώ το σκορ ήταν στο 2-2 κατευθύνεται προς την εστία του Λοντίγκιν, βρίσκει στο χέρι του αμυντικού του Λεβαδειακού και αλλάζει πορεία. Ο διαιτητής δεν κάνει καν χρήση του VAR στη συγκεκριμένη φάση.

Με αυτά και με αυτά ο ΠΑΟΚ παίρνει ίσως την πιο σημαντική νίκη στο πρωτάθλημα μέχρι τώρα, δείχνει πειθαρχία, μέταλλο και αποδεικνύει ότι είναι μια ομάδα μαχητών. Από δω και πέρα με ανεβασμένη την ψυχολογία ετοιμάζεται για τα επόμενα κομβικά παιχνίδια του Δεκεμβρίου που θέλει να παραμείνει σε τροχιά κορυφής, περιμένοντας και την μεταγραφική ενίσχυση που θα τον βοηθήσει ακόμα περισσότερο.

Περισσότερα

Διαβάστε Ακόμη