Ο Αντρέ Βιεϊρίνια άνοιξε την καρδιά του στο συγκινητικό ντοκιμαντέρ του PAOK TV, μιλώντας για τη ζωή, την πορεία και τη σχέση ζωής που τον συνδέει με τον ΠΑΟΚ. Από τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην Πορτογαλία και την κατάκτηση του Euro U17, μέχρι τη γνωριμία του με τη Θεσσαλονίκη και τη σύζυγό του, Βάσω, ο εμβληματικός αρχηγός θυμήθηκε τα πάντα με συγκίνηση.

«Όταν ήρθα πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, δεν ήξερα τι να περιμένω. Όμως από την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι εδώ είναι το σπίτι μου», εξομολογήθηκε, περιγράφοντας την πρώτη του επαφή με τον Δικέφαλο. Αναφερόμενος στην αποχώρησή του για τη Βόλφσμπουργκ, δεν έκρυψε τη δυσκολία της απόφασης: «Δεν ήθελα να φύγω… ένιωθα ότι άφηνα κάτι δικό μου πίσω. Όμως έπρεπε να το κάνω για να εξελιχθώ». Παρόλα αυτά, η επιστροφή του έμοιαζε προδιαγεγραμμένη: «Ήξερα πάντα πως μια μέρα θα ξαναφορούσα τα ασπρόμαυρα. Ο ΠΑΟΚ είναι το πεπρωμένο μου».

Ο Βιεϊρίνια μίλησε με πάθος για τις μεγάλες στιγμές της καριέρας του, τα Κύπελλα, το νταμπλ και το ιστορικό πρωτάθλημα του 2024: «Το νταμπλ του 2019 δεν ήταν απλά τίτλοι. Ήταν δικαίωση, ήταν περηφάνια, ήταν η απόδειξη ότι τίποτα δεν χαρίζεται». Δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στους σοβαρούς τραυματισμούς του: «Πέρασα δύσκολες στιγμές… αλλά όταν βλέπεις το όνομά σου να φωνάζεται από 30.000 κόσμο, ξεχνάς τον πόνο. Γιατί παίζεις για αυτούς». Ιδιαίτερη στιγμή για τον ίδιο, όπως αποκάλυψε, ήταν η αγκαλιά με την κόρη του μετά τον αγώνα με τον Λεβαδειακό: «Όταν ήρθε και με αγκάλιασε, ένιωσα πως ό,τι κι αν συμβεί, τα έχω καταφέρει».

Ξεχωριστή θέση στα λόγια του είχε ο Ιβάν Σαββίδης. «Από την πρώτη συνάντηση, κατάλαβα ότι έχουμε κοινό πάθος – τον ΠΑΟΚ. Δεν συμφωνούμε πάντα, αλλά πάντα μιλάμε με αλήθεια», τόνισε, προσθέτοντας: «Είναι ένας άνθρωπος που έχει δώσει τα πάντα για τον ΠΑΟΚ. Και γι’ αυτό τον σέβομαι απεριόριστα».

Στο τέλος, ο αρχηγός του ΠΑΟΚ συγκίνησε με τα λόγια του: «Ο ΠΑΟΚ δεν είναι απλώς μια ομάδα. Είναι τρόπος ζωής, είναι οικογένεια, είναι τα πάντα για μένα». Και συνέχισε: «Όσο έχω δύναμη, θα δίνω την ψυχή μου γι’ αυτό το έμβλημα». Κλείνοντας, είπε κάτι που συνοψίζει την πορεία και το ήθος του: «Θέλω, όταν κάποτε φύγω, να πουν πως ήμουν ένας από εσάς».

Μια εξομολόγηση καρδιάς, από έναν άνθρωπο που δεν ήταν απλώς παίκτης ή αρχηγός, αλλά έγινε σύμβολο, ψυχή και θρύλος του ΠΑΟΚ.