Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η σημερινή συγκυρία προσφέρει κάτι σπάνιο στην ιστορία του συλλόγου: την ευκαιρία για ενότητα, στρατηγική σύμπραξη και ένα ισχυρό βήμα προς τα εμπρός. Η παρουσία δύο κεντρικών φυσιογνωμιών, του Ιβάν Σαββίδη και του Τέλη Μυστακίδη, διαμορφώνει μια δυναμική που (εφόσον αξιοποιηθεί) μπορεί να αλλάξει το μέλλον του Δικεφάλου.

Ο Ιβάν Σαββίδης είναι ο άνθρωπος που επί μια δεκαετία κράτησε όρθιο τον ΠΑΟΚ, τον σταθεροποίησε οικονομικά και τον οδήγησε σε τίτλους που επί δεκαετίες φάνταζαν άπιαστοι. Από την άλλη, ο Τέλης Μυστακίδης μπαίνει σήμερα μπροστά σε ένα project-σταθμό: τη Νέα Τούμπα. Μια επένδυση που μπορεί να μετατρέψει το ιστορικό γήπεδο σε έναν υπερσύγχρονο ποδοσφαιρικό ναό ευρωπαϊκών προδιαγραφών.

Δύο πρόσωπα, δύο διαφορετικές διαδρομές, ένας κοινός στόχος: ο ΠΑΟΚ του αύριο. Το πρόβλημα; Οι δύο αυτοί πόλοι μοιάζουν να λειτουργούν απομονωμένα, δίνοντας την εντύπωση πως πίσω από τις σκιές συντελείται μια σιωπηρή αντιπαράθεση. Και αυτή η εικόνα έχει αρχίσει να πολώνει και τη βάση του κόσμου.

Το ερώτημα είναι απλό: τι κερδίζει ο ΠΑΟΚ από τη σύγκρουση; Απολύτως τίποτα. Τι μπορεί να πετύχει με τη συνεργασία; Σχεδόν τα πάντα. Η ενότητα των δύο ανδρών μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή μιας νέας εποχής. Όχι μιας απλής μεταβατικής περιόδου, αλλά ενός οργανωμένου, μακρόπνοου σχεδιασμού με στόχο την καθιέρωση του ΠΑΟΚ σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Αυτό, όμως, απαιτεί μια γενναία πολιτική πράξη: να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να συνομιλήσουν για το κοινό καλό. Όχι πίσω από κλειστές πόρτες, όχι μέσω τρίτων, αλλά άμεσα και θεσμικά. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ το ζητά. Η στιγμή το απαιτεί.

Δεν υπάρχει πλέον χώρος για εσωτερικές τριβές, αλληλοϋπονομεύσεις ή προσωπικές στρατηγικές. Το νέο γήπεδο πρέπει να προχωρήσει. Η ομάδα πρέπει να στελεχωθεί για να διεκδικήσει τίτλους. Οι ευρωπαϊκές πορείες πρέπει να πάψουν να είναι η εξαίρεση.

Το καλό του ΠΑΟΚ είναι και καλό του Σαββίδη. Είναι και καλό του Μυστακίδη. Είναι και καλό των χιλιάδων φιλάθλων που ζουν και αναπνέουν για τον σύλλογο.

Η ιστορική ευκαιρία είναι μπροστά. Η επιλογή είναι σαφής: συνεργασία ή στασιμότητα.

Το «ΠΑΟΚ πάνω απ’ όλα» δεν είναι απλώς σύνθημα. Είναι η μόνη πυξίδα για το μέλλον.